رابطه جهت گیری مذهبی و سبک های هویت با احساس تنهایی دانش آموزان دختر دبیرستانی

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین جهت گیری مذهبی و سبک های هویت با احساس تنهایی دانش آموزان دختر دبیرستانی انجام گرفته است. جامعه آماری را دانش آموزان دختر دبیرستانی (دوره دوم متوسطه) شهرستان سمنان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ با تعداد ۳۵۶۶ نفر تشکیل داده بودند. بر اساس جدول مورگان تعداد نمونه ۳۴۶ نفر تعیین که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. در این پژوهش سه پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت و راس (۱۹۵۰)، سبک های هویت برزونسکی (۱۹۹۲) و احساس تنهایی راسل، پیلو و کور تونا (۱۹۸۰) مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری انجام گرفت و نتایج پژوهش نشان داد که بیشترین همبستگی بین سبک های هویت اطلاعاتی با احساس تنهایی به صورت معکوس وجود دارد (۰/۴۱۴-). بعد از آن بین سبک های هویت سردرگم اجتنابی با احساس تنهایی رابطه مثبت و معنادار مشاهده شد (۰/۳۲۲). همچنین به ترتیب جهت گیری مذهبی درونی رابطه معکوس و جهت گیری مذهبی بیرونی رابطه مثبتی را با احساس تنهایی به صورت معکوس نشان دادند (۰/۳۰۸- و ۰/۲۸۷). علاوه بر این سبک هویت هنجاری با احساس تنهایی رابطه معناداری مشاهده نشد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که جهت گیری مذهبی و سبک های هویت می توانند احساس تنهایی دانش آموزان دختر دبیرستانی را پیش بینی نمایند که در این میان سهم سبک هویت اطلاعاتی از همه بیشتر بوده است(۰/۳۲۳-).

Keywords:

جهت گیری مذهبی , سبک های هویت , احساس تنهایی