آثار فسخ در بیع اقساطی در حقوق ایران و کنوانسیون بیع بین المللی

یکی از مرسوم ترین شیوه های خرید و فروش به ویژه در میان تجار، انعقاد قرارداد به نحو اقساطی است، در قانون مدنی ایران تعریفی از بیع اقساطی نشده است. لذا در این پژوهش به بررسی و تعریف بیع اقساطی در حقوق داخلی و در کنوانسیون می پردازیم. در بیع اقساطی چند مرحله و مقطع زمانی برای پرداخت ثمن و تسلیم مبیع معین شده است. کنوانسیون بیع بین الملل تعریف جامعی از بیع اقساطی نداشته است و صرفا در ماده ۷۳ به آن اشاره نموده است. با توجه به بررسی های صورت گرفته به این نتیجه رسیدیم که در حقوق ایران بیع اقساطی آثار بیع عادی را در برداشته است. با بررسی حقوق ایران و کنوانسیون بیع بین المللی به این نتیجه رسیدیم که در صورت فسخ، تعهدات نسبت به آینده زایل می گردد و رابطه قراردادی پایان می پذیرد. فسخ عقود در حقوق ایران اثر قهقرایی نداشته است و صرفا تعهدات آتی را دربر می گیرد. در صورت فسخ، امکان مطالبه خسارت از سوی نقض کننده، رعایت شرایطی مقدور بوده و در زمان فسخ، عوضین در یک زمان و با هم مسترد می شود. این مقاله به بررسی تطبیقی و آثار فسخ بیع اقساطی در حقوق ایران و کنوانسیون می پردازد.

Keywords:

فسخ , بیع اقساطی , انحلال , عوضین , منافع