تاثیر رهبری تحول آفرین بر رضایت کارکنان و بیماران با میانجیگری توانمندسازی ساختاری (مورد مطالعه: بیمه سلامت ایران)

پیشینه و اهداف: کیفیت خدمات و جلب رضایت مراجعان و دریافت کنندگان خدمات، همواره یکی از چالش های مهم سازمان های خدمات محور است. در بخش بهداشت و درمان، رضایت شغلی به طور قوی با کیفیت و کارایی خدمات، رضایت بیماران و کاهش هزینه های پزشکی ارتباط دارد. منابع انسانی نقش محوری را در ارائه خدمات با کیفیت ایفا می کنند. یکی از عوامل موثر در رضایت شغلی، سبک رهبری است. مدیران می توانند با اتخاذ و به کارگیری سبک رهبری مناسب و اثربخش، میزان رضایت­ شغلی کارکنان خود را افزایش دهند. در این راستا، پژوهش حاضر به دنبال بررسی تاثیر رهبری ­تحول آفرین بر رضایت ­شغلی کارکنان و نتایج آن بر رضایتمندی بیماران با نقش میانجی توانمندسازی ساختاری در سازمان بیمه سلامت ایران است. پس از مطالعه آن، به درستی با اهداف و ضرورت تحقیق آشنا شوند.روش شناسی: این پژوهش از نظر هدف؛ کاربردی می باشد، از نظر روش و چگونگی گردآوری داده ها؛ توصیفی از نوع پیمایشی بوده و از نظر نحوه اجرا، از نوع همبستگی و ار نظر نوع داده تحقیق کمی است. جامعه آماری تحقیق؛ کلیه مدیران و کارشناسان ­سازمان بیمه ­سلامت ایران به تعداد۲۱۳ نفر که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان ۱۳۲ نفر به روش­نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. روش گردآوری داده­ها به صورت میدانی و کتابخانه­ای بوده است. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه می باشد. برای سنجش متغیر رهبری تحول آفرین از پرسش نامه بس و آولیو (۲۰۰۴)، برای سنجش رضایت شغلی از پرسش نامه هاکمن و اولدهام (۱۹۷۶)، برای سنجش توانمندسازی ساختاری از پرسش نامه اسچینگر و همکاران (۲۰۰۱) و برای سنجش رضایت بیماران از پرسش نامه بوماه و همکاران(۲۰۱۷) استفاده شده است. برای تعیین روایی از روش­ صوری و برای پایایی از آلفای­کرونباخ (رهبری­ تحول­آفرین۰.۹۰، رضایت­شغلی۰.۹۳، توانمندسازی ساختاری ۰.۸۱، رضایت بیماران۰.۸۶) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از مدل­سازی معادلات ساختاری و تحلیل مسیر به کمک نرم افزار آموس استفاده شد.یافته ها: یافته­های تحقیق نشان داد رهبری تحول آفرین تاثیر مثبت و معناداری بر توانمندسازی ساختاری با ضریب ۴۱/۰ دارد. همچنین تاثیر مثبت و معنادار توانمندسازی ساختاری بر رضایت شغلی کارکنان با ضریب ۵۳/۰، تاثیر مثبت و معنادار توانمندسازی ساختاری بر رضایت بیماران با ضریب ۳۸/۰ و تاثیر مثبت و معنادار رضایت­ شغلی کارکنان بر رضایت بیماران با ضریب ۴۶/۰ تایید شد. همچنین اثر غیرمستقیم رهبری تحول آفرین بر رضایت شغلی کارکنان و رضایتمندی بیماران از طریق توانمندسازی ساختاری و اثر غیرمستقیم توانمندسازی ساختاری بر رضایت بیماران از طریق رضایت شغلی تایید شد.نتیجه گیری: به کارگیری سبک رهبری تحول آفرین از سوی مدیران بیمه سلامت ایران، در وهله نخست به بهبود توانمندسازی ساختاری منجر شده که متعاقبا باعث افزایش رضایت شغلی کارکنان و بیماران و سایر دریافت کنندگان خدمات از سازمان مذکور خواهد شد. سازمان های خدمات محور به منظور ارتقای سطح کیفیت خدمات و جلب رضایت مراجعان و دریافت کنندگان خدمات می توانند بر سبک رهبری تحول آفرین، توانمندسازی ساختاری و رضایت شغلی کارکنان تمرکز نمایند.

Keywords:

توانمندسازی ساختاری , رضایت شغلی , رضایت بیماران , رهبری تحول آفرین