بررسی اثربخشی روش تدریس بدیعه پردازی بر ذهنیت فلسفی دانش آموزان پسر مقطع دبیرستان

مقدمه و هدف: ذهنیت فلسفی منجر به داشتن تفکر خلاق و سازگارانه می گردد. از مولفه های مرتبط با ذهنیت فلسفی میتوان به بدیعه پردازی اشاره کرد که بر همین مبنا پژوهش حاضر به بررسی اثر روش تدریس بدیعه پردازی بر ذهنیت فلسفی دانش آموزان پرداخته است.روش: طرح پژوهش، شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون؛پس آزمون با گروه گواه است. فرایند پژوهش به این صورت بود که پیش از اجرا، معلم مربوطه بر اساس برنامه تنظیم شده توسط محققان، آموزشهای لازم را در زمینه روش تدریس بدیعه پردازی داده شد و منابع و سیدیهای آموزشی مربوطه در اختیار او قرار گرفت بعد از اطمینان کامل از مهارت معلم مربوطه، فرایند پژوهش شروع شد ؟جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان شهر کرمانشاه در سال ۱۳۹۷بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای از بین مناطق مختلف، یک منطقه انتخاب و از منطقه انتخاب شده، به شیوه تصادفی ساده، دو کلاس(۳۵ نفره) انتخاب شد و به گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. ابتدا پیش آزمون اجرا شد و پس از مداخله از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. یافته های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS تحلیل شد.یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که آموزش آموزش بدیعه پردازی با ضریب اتا یا اثربخشی ۰/۳۶ بر افزایش ذهنیت فلسفی تاثیرگذار می باشند.بحث و نتیجه گیری: باتوجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت برای داشتن دانش آموزانی با ذهنیت فلسفی بالا باید به آن ها روش تدریس بدیعه پردازی آموزش داد و این نکته باید مورد توجه معلم ها قرار بگیرد.

Keywords:

ذهنیت فلسفی , بدیعه پردازی , دانش آموز