رابطه سبک های تفکر با خلاقیت دانشجویان دختر و پسر دانشگاه پیام نور

سبک های تفکر به شیوه هایی اطلاق می شود که از طریق آنها افراد از توانایی های فردی خود بهره می گیرند (ژانگ، 2004 نقل از استرنبرگ، 1998). استرنبرگ سبک های تفکر را بر اساس نظریه «خود حکومتی ذهنی» تقسیم بندی کرده است (گریگور ینکو و استرنبرگ؛ 1997). مطابق این نظریه همانطور که مسئولین حکومتی از شیوه های متفاوتی جهت مدیریت و رهبری استفاده می کنند، هر فرد هم مانند حاکمی بر ذهن خویش عمل کرده و از شیوه های مختلفی جهت مدیریت بر ذهن خود بهره می گیرد. عملکرد و نحوه مدیریت حکومت را می توان از لحاظ کارکرد، شکل، سطح، گرایش و دامنه، تقسیم بندی کرد. کارکردهای اساسی حکومت ها قانونی، اجرایی و قضایی است. اشکال حکومت تک سالاری، مرتبه سالاری، گروه سالاری و هرج و مرج سالاری است. از جنبه گرایش حکومت ها به محافظه کارانه و آزادمنشانه قابل تقسیم است. از لحاظ سطح دو سطح کلیو جزئی (متمرکز و غیر متمرکز) و در خصوص دامنه سیاست های داخلی و خارجی دو سطح بیرونی و درونی مطرح است. هر کدام از این شیوه های مدیریتی انعکاسی از نحوه مدیریت ذهن است. به این معنی که این شیوه ها یا سبک های تفکر توسط افراد به منظور حکومت و اداره ذهن استفاده می شود. در این نظریه 13 سبک تفکر ارائه شده است.