نگاهی گذرا بر نقش مدیریت اشتراتژیک در بی تفاوتی منابع انسانی در برندینگ

امروزه در عصر حاضر، ضروری ترین منبع رقابتی برندینگ ، منابع انسانی موثر یا کارکنان دانش هستند، اما در عین حال، بسیاری از برندها فاقد شایستگی و مهارت های لازم برای مدیریت استراتژیک منابع انسانی هستند. با توجه به اینکه نیروی انسانی به عنوان یک منبع استراتژیک برای برند ها محسوب می شود، جزء مهم و جدایی ناپذیر مباحث برنامه ریزی استراتژیک است و بیشتر برنامه ریزی های سازمانی و منابع انسانی ماهیت استراتژیک دارد. از طرفی امروزه بررسی رفتار کارکنان در برندها امری اجتناب ناپذیر است . مدیران علاوه بر ارزیابی عملکرد کارکنان خود باید همواره به رفتار آنها نیز توجه داشته باشند زیرا رفتار کارکنان تاثیر مستقیمی بر عملکرد برند دارد که از جمله این رفتارها بی تفاوتی سازمانی است . بی تفاوتی کارکنان نسبت به مشکلات و مسائل سازمان مشکلی است که گریبانگیر اکثر سازمانها در ایران است . عدم بازخورد در مورد کار انجام شده و ندانستن استاندارد عملکرد او باعث میشود، تاوان سنگینی بپردازد. این مقاله سعی دارد با بیان نقش مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر اساس تحقیقات انجام شده در سال های اخیر، تاثیر این پدیده بر بی تفاوتی نیروی انسانی در برندینگ را بررسی کند. در نتیجه می توان بیان کرد که امروزه شرکت های موفق در حوزه های تجاری دریافته اند که به کارگیری اصول مدیریت استراتژیک پرسنل و پیوند دادن استراتژی های خود با استراتژی های کلی برند، اصل انکارناپذیری است که شرط اصلی اجرای آن است . این فرآیند بدون شک پشتیبانی کامل مدیریت ارشد و مشارکت کامل مدیران خط با مدیریت منابع انسانی است . اگر کارکنان نیازهای اولیه خود را برآورده نکنند ابتدا احساس رضایت نمی کنند و سپس پس از تلاش برای ارضای این نیاز و مواجهه با کم توجهی مدیران منجر به از بین رفتن انگیزه در آنها و در نهایت بی تفاوتی کارکنان در برندینگ می شوند.

Keywords:

منابع انسانی , مدیریت اشتراتژیک , بی تفاوتی سازمانی , برند , رقابت سازمان