اهمیت بکارگیری عملیات باززنده سازی مناظر بومی و فرهنگی حاشیه رودخانه کارون با رویکرد طراحی محیط زیست در پروژه های عمران شهری شهرستان اهواز

در طراحی شهری و در فرآیند بهبود کیفیت محیط زیست، ارتقا کیفیت بصری -کالبدی عرصه های عمومی شهر از جایگاه والایی برخوردار است. توسعه بی رویه برخی از شهرها در مجاورت ساختار طبیعی رودخانه ها سبب ایجاد گسستگی در ساختار طبیعی و بومی منظر شده و اختلالاتی را در آن مناطق بوجود می آورد. به طور واضح برای دستیابی به هدف یک محیط زندگی باکیفیت، محدوده وسیعی از نیازهای محیطی، اقتصادی و اجتماعی باید برآورده شوند. شهر اهواز بعنوان یکی از مهمترین کلان شهرهای مناطق گرمسیری جنوب کشور ایران با دارا بودن طولانی ترین رودخانه قابل کشتیرانی در کشور از مشکلات ناشی از توسعه بی رویه شهری مستثنی نبوده است. در سال های اخیر علاوه بر جنبه های محیطی و عملکردی، هوای سالم، همسایگی ساکت و آرام، منظره ساحل رودخانه ای جذاب و فضاهای سبز نیز در حال اهمیت یافتن هستند. بخش مهمی از پروژه های عمران شهری، به پروژه های طراحی شهری اختصاص دارد بیشتر پروژه های مرتبط با باززنده سازی محیط و منظر شهری، چه از نظر اجرائی و چه از نظر بهره برداری پروژه های عمرانی کوتاه مدت و میان مدت به شمار می روند. به همین منظور سالانه بخش مهمی از هزینه های عمرانی شهری را به خود اختصاص می دهند. ضرورت این نوع پروژه ها و پردازش برنامه ریزی شده آنها از جمله نکاتی است که می توان از منظر مدیریت طراحی محیط زیست شهری به آن توجه کرد. لذا در این تحقیق سعی شده ضمن معرفی معماری منظر، لزوم توجه به جایگاه و اهمیت طراحی محیط زیست حاشیه رودخانه کارون در پروژه های عمران شهری مورد بررسی قرارگیرد.

Keywords:

باززنده سازی منظر , محیط زیست , عمران شهری , معماری منظر.