رابطه شیوه های فرزندپروری والدین، عزت نفس، و خودکارآمدی عمومی با پیشرفت تحصیلی

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 155

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

FPAICONG04_012

تاریخ نمایه سازی: 25 تیر 1402

Abstract:

زمینه و هدف: کسب نمره میانگین و یا معدل کسب شده در واحدهای درسی پیشرفت تحصیلی محسوب می شود که متاثر از شیوه های فرزندپروری والدین است و آن ها مجموعه ای ازمعیارها، قوانین، نگرش ها، و روش هایی هستند که والدین برای تربیت و فرایند اجتماعی شدن فرزندان به کار می گیرند. پیشرفت تحصیلی با عزت نفس نیز مرتبط است و آن به قضاوت، تایید، و ارزشی که شخص برای خود قائل است، اشاره دارد. عامل دیگری که در پیشرفت تحصیلی فرزندان نقش دارد، خودکارآمدی است و آن به باورهایی در مورد برخورداری از توان اجرایی، تصحیح اعمال ضروری و حیاتی زندگی، و توان فردی که بر عملکرد او اثر دارد، گفته می شود. حال با توجه به این روابط، هدف از پژوهش بررسی رابطه شیوه های فرزندپروری والدین، عزت نفس، و خودکارآمدی عمومی با پیشرفت تحصیلی است.روش پژوهش: پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پایه چهارم دبیرستان شهرستان بردسیر بود که از بین آن ها به صورت نمونه گیری خوشه ای ۲۰۰ دانش آموز پسر و دختر انتخاب شدند و سیاهه های سبک های فرزندپروری (PSI)، عزت نفس (SEI)، و مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر (SGSES) را تکمیل کردند. میانگین عملکرد تحصیلی به عنوان ملاک پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. داده ها به روش رگرسیون هم زمان، آزمون t مستقل، و یومن-ویتنی تحلیل شدند. یافته ها: پیشرفت تحصیلی با شیوه فرزندپروری استبدادی والدین دانش آموزان دختر و پسر رابطه منفی ولی با عزت نفس آن ها رابطه مثبت دارد در صورتی که با شیوه فرزندپروری مقتدرانه، سهل-گیرانه، و با خودکارآمدی عمومی رابطه ندارد. شیوه فرزندپروری مقتدرانه با دختران و فرزندپروری استبدادی با پسران قوی ترین رابطه را با پیشرفت تحصیلی دارند. بین عزت نفس و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر رابطه وجود دارد ولی برای دختران این رابطه وجود ندارد. بر حسب جنسیت در پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی تفاوت وجود دارد در حالی که در عزت نفس تفاوتی تفاوتی دیده نمی شود. نتیجه گیری: گرچه بر حسب جنسیت تفاوت هایی وجود دارد که به طور معمول با تصور قالبی مرسوم متفاوت است، بیشتر فرضیه ها تایید و نتیجه گرفته می شود که شیوه های فرزندپروری، عزت نفس، و خودکارآمدی عمومی قابلیت پیش بینی پیشرفت تحصیلی را دارند. از آنجا که نتایج همگام با پژوهش های پیشین یعنی رابطه مثبت شیوه-های فرزند پروری مقتدرانه و عزت نفس با پیشرفت تحصیلی را نشان می دهد، پیروی از این سبک و عزت نفس به عنوان الگویی به والدین توصیه می شود و اثرات مثبت آن ها حتی با ورود فرزندان به دوره های نوجوانی،جوانی، و حنی تحصیل در دانشگاه باقی خواهد ماند. یادآوری می شود که پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در مدرسه تنها به توانایی های هوشی آنان بستگی ندارد، بلکه شیوه های فرزند پروری و عزت نفس نیز نقش دارند.

Authors

مرضیه جهانشاهی

کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان

افسانه توحیدی

دانشیار روان شناسی تربیتی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان

قاسم عسکری زاده

دانشبار روان شناسی عمومی، دانشگاه شهید باهنر کرمان