بررسی اثربخشی آموزش بازسازی پس از طلاق بر افزایش شادکامی زنان مطلقه

زمینه و هدف: طلاق از پدیده های است که مشکلات فراوانی را برای زنان مطلقه به همراه دارد و گاها با افزایش افسردگی و کاهش احساس شادی همراه است. برنامه بازسازی پس از طلاق فیشر یکی از برنامه های کاربردی برای افزایش سازگاری و کاهش هیجان های منفی همانند افسردگی است. بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش بازسازی پس از طلاق بر افزایش شادکامی زنان مطلقه بود. روش پژوهش: پژوهش حاضرنیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل تمامی زنان مطلقه مراجعه کننده به مراکز مشاوره طلاق زیرنظر سازمان بهزیستی شهر شیراز در زمستان ۱۴۰۰ بود که ۳۰ نفر از زنان مطلقه به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. نحوه ی اجرای تحقیق به این صورت بود که گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای به صورت هفتگی در جلسات آموزشی شرکت یافتند و پروتکل جلسات، بر اساس طرح فیشر، آلبرتی و ستیر (۲۰۱۶) تنظیم شد. ابزار سنجش در این پژوهش پرسشنامه شادکامی آکسفورد می باشد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۲ و با روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: یافته ها حاکی از این بود که بین شادکامی بین گروه آزمایش با گروه گواه تفاوت معنی داری وجود دارد؛ بدین معنی که هر مداخلات انجام گرفته در گروه آزمایش بر مولفه شادکامی تاثیر معنی داری داشته اند (۰/۰۵›p). بنابراین می توان گفت که آموزش بازسازی پس از طلاق اثربخشی معنی داری بر شادکامی زنان مطلقه دارد (۰/۰۵›p). لازم به ذکر است، ماندگاری اثر درمان بعد از دو ماه حفظ شده است (۰/۰۵›p).نتیجه گیری: با توجه به یافته های به دست آمده می توان گفت, مدل بازسازی فیشر با انجام فعالیت هایی همانند طغیان و سوگواری, هیجان های منفی همانند افسردگی را در زنان مطلقه کاهش و شادکامی را افزایش می دهد و آنان را برای ادامه زندگی آماده می سازد. بنابراین می توان گفت، برنامه درمانی فیشر باعث بهبود شادکامی زنان مطلقه شد، لذا یه عنوان یک برنامه درمانی بعد از طلاق می تواند مثمر ثمر واقع شود.

Keywords:

بازسازی پس از طلاق , شادکامی , زنان مطلقه