رابطه باورهای غیرمنطقی و خود کنترلی با اضطراب اجتماعی در دانشجویان پرستاری

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه باورهای غیرمنطقی و خودکنترلی با اضطراب اجتماعی در دانشجویانپرستاری است. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی بجنورد در سال تحصیلی ۹۶-۹۵ بودند که باغل بر ۳۸۸ نفر می باشند که با استفاده از جدول مورگان تعداد ۱۸۱ نفر روش نمونه گیری بصورت تصادفی خوشه ای بعنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد مقیاس فرم کوتاه شدهپرسشنامه باورهای غیرمنطقی جونز ۱۹۶۸ ، مقیاس تجدید نظر شده خود کنترلی تانجنی ۲۰۰۴ و پرسشنامهاضطراب اجتماعی واتسون و فرند ۱۹۶۹ استفاده شده است. داده های بدست آمده در دو سطح توصیفی و استنباطی بااستفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین خودکنترلی با اضطراب اجتماعی در دانشجویان دانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی بجنورد رابطه منفی و معناداری در سطح ۰/۰۵ وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین اجتناب ازمشکل و بی مسئولیتی هیجانی از مولفه های باورهای غیرمنطقی و همچنین نمره کل باورهای غیر منطقی با اضطراب اجتماعی در دانشجویان دانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی بجنورد رابطه وجود دارد P<۰.۰۵ ولی بین مولفه های درماندگی در برابر تغییر و توقع تایید از دیگران با اضطراب اجتماعی رابطه ای مشاهده نشد P>۰.۰۵

Keywords:

باورهای غیرمنطقی , خودکنترلی , اضطراب اجتماعی , دانشجویان پرستاری.