نقد و بررسی رویکردهای موجود در فلسفه تعلیم و تربیت

فلسفه تعلیم و تربیت درجایگاه یکی از فلسفه های مضاف، از دو زاویه قابل بررسی و مطالعه است: ۱. دیدگاههای فیلسوفان دربارهتعلیم و تربیت؛ ۲. رشته دانشگاهی .فلسفه تعلیم و تربیت از نگاه اول، تاریخی به قدمت اندیشهورزی و نظریه پردازی فیلسوفانشرق و غرب عالم در باب تربیت دارد؛ اما از نگاه دوم حدود یک قرن از عمرش سپری میشود .از فلسفه تعلیم و تربیت، بسته بهنوع دید و مبانی فلسفی متناسب با آن، مفاهیم و تعاریف گوناگونی ارائه شده است: استنتاج آرای تربیتی از مبانی فلسفی، کاربردفلسفه در تعلیم و تربیت، نظریه عمومی تعلیم و تربیت، تحلیل و پردازش مفاهیم و گزارههای تربیتی و مانند آن .نگارنده اینمقاله، فلسفه تعلیم و تربیت را تبیین و اثبات مبادی تصوری و تصدیقی تعلیم و تربیت تلقی میکند و در سه سطح پیشاستنتاجی یا باز یافت، استنتاجی یا کشف، و فرا استنتاجی یا خلق به بررسی فلسفه تعلیم و تربیت میپردازد. طراحی و اجرایتدابیر و راهکارهایی در سه سطح بازیافت، کشف و خلق، از شرایط اساسی پیریزی فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی است .رشتهفلسفه تعلیم و تربیت، تحولات و تطوراتی را پشت سر نهاده که در دو مرحله قابل تشخیص و بررسی است؛ مرحله رویکرد ایسمهاو مرحله رویکرد تحلیلی. فلسفه تعلیم و تربیت در حال حاضر در مرحله پساتحلیلی و مشتمل بر رویکردها و دیدگاههای متنوعیدر جهان غرب است.

Keywords:

تعلیم و تربیت , مکاتب فلسفی , ایده الیسم , واقعیت گرایی , انسان شناختی , پراگماتیسم.