اثربخشی آموزش مهارت مدیریت استرس بر سرمایه های روانشناختی ، تاب آوری و مهارت های اجتماعی در مادران دارای فرزند بیش فعال

هدف از انجام این پژوهش اثربخشی آموزش مهارت مدیریت استرس بر سرمایه های روانشناختی ، تاب آوری و مهارت های اجتماعی در مادران دارای فرزند بیش فعال بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مادران کودکان بیش فعال مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه ۱ و ۲ شهر تهران در سال ۱۴۰۰ تشکیل داد که در نیمسال دوم سال ۱۴۰۰ برای دریافت خدمات درمانی به این مراکز مراجعه کردند که تعداد آنها برابر با ۷۵۰ نفر بود. نمونه آماری پژوهش طبق روش تحقیق نیمه آزمایشی ، ۳۰ نفر از مادران کودکان بیش فعال بود که به صورت تصادفی ساده از جامعه آماری (یکی از مراکز مشاوره) گزینش شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل خلاصه ای از پروتکل آموزشی مهارت مدیریت استرس،پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز (۲۰۰۷)، تاب آوری کانر و دیویدسون (۱۹۷۹) و مهارت های اجتماعی کوئین دام (۲۰۰۴) بود. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، به دو روش توصیفی و استنباطی از طریق نرم افزار SPSS۲۲ انجام شد. در این تحقیق از آمار توصیفی برای محاسبه میانگین و انحراف معیار متغیرهای تحقیق و نشان دادن فراوانی و نمودارهای مربوط به آن استفاده شد و از آمار استنباطی به منظور بررسی فرضیه های تحقیق استفاده گردید. قبل از آزمودن فرضیه ها، مفروضه نرمال بودن توزیع دادهها از طریق آزمون کولموگروف-اسمیرنف انجام شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت مدیریت استرس بر سرمایه های روانشناختی ، تاب آوری و مهارت های اجتماعی در مادران دارای فرزند بیش فعال اثربخش است . با توجه به شدت اثر، آموزش مهارت مدیریت استرس بر تاب آوری مادران دارای فرزند بیش فعال تاثیر بیشتری نسبت به سرمایه های روانشناختی و مهارت های اجتماعی دارد.

Keywords:

مدیریت استرس , سرمایه های روانشناختی , تاب آوری , مهارت های اجتماعی