اثربخشی آموزش مهارتهای حل مسئله به روش شناختی - اجتماعی بر مسئولیت پذیری و خودتوانمندسازی اجتماعی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای حل مسئله به روش شناختی اجتماعی بر مسئولیت پذیری و خودتوانمندسازی اجتماعی دانش آموزان دختر متوسطه شهر تبریز بود. این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی ، از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه مورد مطالعه شامل دانش آموزان دختر مقطع متوسطه (دوره دوم) شهرستان تبریز بود. انتخاب نمونه آماری از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای استفاده شد. ابتدا از میان نواحی آموزش وپرورش شهر تبریز، بطور تصادفی ناحیه پنج انتخاب شد، سپس از میان مدارس دخترانه متوسطه دوره دوم آن ناحیه ، یک مدرسه به طور تصادفی انتخاب و از بین دانش آموزان مدرسه ، به طور تصادفی ، ۶۰ دانش آموزان از کلاسهای پایه سوم به عنوان نمونه انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (۳۰نفر) و گواه (۳۰نفر) جایدهی شدند. پرسشنامه های روانشناختی کالیفرنیا و خود-توانمندسازی اجتماعی فلنر به عنوان پیش آزمون بر روی هر دو گروه اجرا شد. سپس گروه آزمایش طی مدت ده جلسه تحت آموزش مهارت حل مسئله قرار گرفتند. در نهایت همان مقیاسها به عنوان پس آزمون بر روی هر دو گروه اجرا شد. نتایج پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد که میزان نمرات مسئولیت پذیری و خودتوانمندسازی اجتماعی دانش آموزانی که آموزش مهارت حل مسئله دریافت کردهاند بیشتر از میزان نمرات دانش آموزانی که آموزش مهارت حل مسئله دریافت نکرده اند (۰۵/۰.(P<

Keywords:

مهارت حل مسئله , روش شناختی - اجتماعی , مسئولیت پذیری , خودتوانمندسازی اجتماعی .