بررسی اثر بخشی آموزش رویکرد درمان شناختی- رفتاری۱ بر کاهش میزان اضطراب در درمان معتادین مرکز ملت دوست شهر تهران سال ۱۳۹۱

اعتیاد بیماری مزمن ،پیش رونده و تخریب کننده ای است و اضطراب یکی از علایم شایع در زمان اعتیاد و دوران ترک می باشد .سوءمصرف مواد رابطههمزمانی با بسیاری از مشکلات نظیر اضطراب دارد.هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش رویکرد شناختی - رفتاری در کاهش اضطراب معتادین مرکز درمان و بازتوانی اعتیاد مرکز ملت دوست شهر تهران انجام یافت.این پژوهش به روش نیمه تجربی و طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بر روی نمونه ۴۰ نفری از معتادین مرکز ملت دوست تهران که با روش نمونه گیری تصادفی و همتا سازی انتخاب شده بود اجرا گردید.ابزار به کار رفته پرسشنامه استاندارد اضطراب S.A.S بود که برای سنجش میزان اضطراب معتادین مورد استفاده قرار گرفت. همچنین تست مورفینقبل و بعد از آزمون انجام شد.داده های حاصله با روش آمار توصیفی و استنباطی ،آزمون T استیودنت همبسته برای مقایسه درون گروهی و آزمون tاستیودنت مستقل در نرم افزار SPSSمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج مقایسه نمرات پس آزمون اضطراب در دو گروه آزمایش و کنترل (t=۹/۱۶) (p<۰/۰۵) بیانگر تفاوت معنا دار نمرات اضطراب در بین دو گروه بود.در حالی که نمرات پیش آزمون دو گروه تفاوت معنی داری را نشان نداد.تفسیر این نتیجه بدین معنی است که مداخله روانشناختی با رویکرد شناختی برای مقابله با اضطراب نقش مهمی در کاهش اضطراب معتادین مرکز ملت دوست دارد.

Keywords:

اعتیاد , آموزش درمان شناختی- رفتاری