اثر بخشی آموزش خلاقیت بر حل مسئله اجتماعی دانش آموزان پایه پنجم

پژوهش حاضر به بررسی اثر بخشی آموزش خلاقیت بر توانایی حل مسئله اجتماعی دانش آموزان ابتدائی میپردازد. به منظور انجام این پژوهش که از نوع پژوهشهای کاربردی نیمه آزمایشی با گروه آزمایش و گواه میباشد. در ابتدا پس از جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای با توزیع پرسشنامه ؛ توانایی حل مساله در میان نمونه در دسترس که دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهر قاین بودند؛ سعی نمودیم تا دانش آموزانی را که امتیاز کمتری کسب کرده اند را شناسایی کنیم از میان کمترین نمرات بدست آمده ۳۰ نفر را انتخاب کرده و در دو گروه آزمایش و گواه جایگماری نمودیم اعضاء گروه آزمایش تحت آموزش با پروتکل آموزشی ده جلسه ای آموزش خلاقیت قرار گرفتند سپس نتایج حاصل از پیش آزمون و پس آزمون مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل دادهها در سه قسمت یافته های ،توصیفی مفروضه های تحلیل کواریانس تحلیل فرضیه ها تنظیم گردید و تحلیل دادهها نیز به کمک نرم افزار SPSS۲۴ انجام شد. یافته ها حاکی از آن بود که حل مساله دانش آموزان در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون بهبود یافته لذا . توان گفت که آموزش خلاقیت بر توانایی حل مسئله دانش آموزان تاثیر معنا داری دارد و سبب افزایش حل مساله سازندهآنان و کاهش حل مساله غیر سازنده آنانشود.

Keywords:

حل مسئله اجتماعی , خلاقیت , دانش آموزان پایه پنجم