اثربخشی آموزش یادگیری معکوس بر خوشبینی تحصیلی دانش آموزان دوره اول متوسطه

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش یادگیری معکوس بر خوشبینی تحصیلی دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه شهر تهران بود. روش این پژوهش، آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. از میان جامعه آماری تعداد ۴۰ دانش آموز به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و در ادامه به روش تصادفی در قالب دو گروه آزمایش ۲۰) نفر) و کنترل ۲۰) نفر) گمارش شدند. به منظور جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه خوشبینی تحصیلی شان ؛ موران و همکاران استفاده شد. آموزش یادگیری معکوس به مدت ۹ جلسه ۴۵ دقیقهای برای گروه آزمایش ارائه شد. به منظور ﲢلیل داده ها از ﲢلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره استفاده شد. نتایج تحلیل نشان داد که آموزش یادگیری معکوس سبب افزایش خوشبینی تحصیلی دردانش آموزان پسر شده است .(P<۰.۰۱) با توجه به نتایج این پژوهش میتوان گفت، آموزش یادگیری معکوس رویکردی مفید در جهت افزایش خوشبینی تحصیلی در دانش آموزان است.

Keywords:

یادگیری معکوس , خوشبینی تحصیلی , دانش آموزان پسر