فلسفه از دیدگاه ابوعلی سینا

نظام فلسفی ابن سینا، به طور کلی و به ویژه از لحاظ برخی اصول آن، ژرفترین و ماندنی ترین تاثیر را بر تفکر فلسفی اسلامی پس از وی و نیز بر فلسفه اروپایی سدههای میانه داشته است . این نظام فلسفی آمیزهای است از مهم ترین عناصر بنیادی فلسفه مشایی - ارسطویی و برخی عناصر مشخص جهانبینی نوافلاطونی ، در پیوند با جهانبینی دینی اسلامی . با وجود این ، ابن سینا، پیش از هر چیز پیرو ارسطو است که درباره وی می گوید »امام حکیمان و دستور و آموزگار فیلسوفان ارسطاطالیس .« اما این پیروی از ارسطو، تعصب آمیز و کورکورانه نیست . ابن سینا، در پیروی از خطوط اساسی اندیشه های بنیادی ارسطو، گاه به گاه و اینجا و آنجا در ساختار تفکر مشایی نوآوری می کند، نکات مبهم تفکر ارسطو را روشن می سازد، به ویژه به تفصیل می پردازد و گاه برآن می افزاید و سرانجام می کوشد که به یاری عناصری از اندیشه های افلوطینی (پلوتینوس) و نوافلاطونی نظام فلسفی نوینی بنیاد نهد، اما رویدادهای زندگانی به ویژه مرگ زودرسش ، کوششهای او را ناتمام و نافرجام گذاشت .

Keywords:

نظام فلسفی , ابن سینا , اندیشه