کثرت گرابی روشی در علوم انسانی اسلامی از منظر آیت الله مصباح یزدی
Publish place: Socio-cultural knowledge، Vol: 13، Issue: 1
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 79
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MAEJ-13-1_002
تاریخ نمایه سازی: 28 تیر 1402
Abstract:
کثرت گرایی روشی به معنای پذیرش و کاربست روش های مختلف و متناسب است. این نوشتار به دنبال شناسایی دیدگاه
آیت اله مصباح یزدی درباره کثرت گرایی روشی در علوم انسانی اسلامی و بیان جایگاه کاربرد روش های مختلف و نیز
بیان پیامدهای آن است. روش مورد استفاده» تحلیل محتوا در مقام شناسایی دیدگاه ها و دسته بندی آنها و نیز تحلیل
منطقی در مقام بیان پیامدهای آن است. آیت اله مصباح یزدی به عنوان یک فیلسوف به حوزه فلسفه علوم انسانی اسلامی
پای می گذارند و در دو محور کلی، مبادی علم و ترابط علوم و نیز طرح دو نوع علم توصیفی و تجویزی علوم انسانی
اسلامی و کثرت گرایی روشی را مطرح می کنند. ایشان ضمن مبنا قرار دادن تناسب روش با موضوع، به جواز بلکه لزوم
استفاده از انواع روش های متناسب با موضوع می رسند و عملا در هر سه بخش مبادی و علوم توصیفی و علوم تجویزی،
استفاده از روش های عقلی، نقلی و تجربی را می پذبرند. از پیامدهای دیدگاه روشی ایشان, لزوم اهتمام به علوم انسانی
اسلامی، اهتمام به فلسفه علم هر رشته، پذیرش انواع علوم و خدمات متقابل آنها به یکدیگر، امکان حرکت به سمت
میان رشتگی و نیز پذیرش نسبی علوم انسانی مدرن و نقد آن است.
Keywords:
Authors
غلامرضا پرهیزکار
استادیار گروه جامعه شناسی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)