کاربرد تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره در مکانیابی زیست محیطی نیروگاه های حرارتی (مطالعه موردی :نیروگاه حرارتی 500 مگاواتی آتی اهواز)

در عصر حاضر توسعه و بهبود وضعیت رفاهی جوامع امری ضروری است و این مهم بدون تامین انرژی مورد نیاز غیر ممکن به نظر می رسد. از این رو روشهای مختلفی برای تولید انرژی الکتریکی توسط نیروگاه ها معرفی می شود. این مطالعه به مکانیابی نیروگاه های حرارتی براساس معیارهای محیط زیستی به کمک روش تصمیم گیری چند معیاره و سامانه اطلاعات جغرافیایی در شهرستان اهواز پرداخته است. در این پژوهش، با تکیه بر تجارب داخلی و خارجی و با استفاده از روش دلفی به شناسایی و تعیین پارامترهای محیط زیستی موثر در فرایند مکانیابی نیروگاه حرارتی پرداخته شد. سپس با توجه به ویژگی ها و شرایط خاص منطقه مورد مطالعه و همچنین دسترسی به اطلاعات مورد نیاز معیارهای کاربری اراضی، پوشش گیاهی، زمین شناسی، فاصله از گسل، فاصله از خطوط انتقال نیرو، فاصله از مراکز شهری و روستایی، ، فاصله از رودخانه ها و.... انتخاب گردید. روش مقایسه زوجی جهت وزن دهی معیارها استفاده شد. در نهایت نقشه بدست آمده از رویهم گذاری لایه های مختلف نشان داد که عمده مناطقی که دارای اولویت بالا هستند در نواحی جنوب شرقی و جنوب غربی شهرستان اهواز و در بخش مرکزی قرار دارند.

Keywords:

نیروگاه حرارتی , تصمیم گیری چند معیاره , فرآیند تحلیل سلسله مراتبی , GIS