پیش بینی اضطراب کرونا بر اساس کیفیت زندگی، سرسختی روانشناختی و امید به زندگی در افراد بهبودیافته از کرونا در شهر سقز در سال ۹۹

هدف از این پژوهش پیش بینی اضطراب کرونا بر اساس کیفیت زندگی، سرسختی روانشناختی و امید به زندگی در افراد بهبودیافته از کرونا در شهر سقز در سال ۹۹ بود. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر کنترل متغیرها غیرآزمایشی بود. جامعه آماری تحقیق شامل تمام بیماران بهبودیافته بیماری کرونا در شهر سقز در سال ۱۳۹۹(۴۶۰۰نفر) بودند که با توجه به تعیین حجم نمونه به روش جدول مورگان تعداد ۳۵۰نفر به روش در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه اضطراب کرونا علیپور و همکاران (۲۰۲۰)، پرسشنامه سرسختی روانشناختی کوباسا، پرسشنامه کیفیت زندگی ۳۶ سوالی (SF-۳۶) و پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر (۲۰۰۵) بود. جهت پیش بینی تاثیر متغیر پیش بین بر ملاک از آزمون تحلیل رگرسیون چند متغیره استفاده شد. یافته ها نشان داد که کیفیت زندگی می تواند اضطراب کرونا (Beta=۰/۲۱۳)، سرسختی روانشناختی می تواند اضطراب کرونا (Beta=۰/۱۴۱) و امید به زندگی می تواند اضطراب کرونا در افراد بهبودیافته از کرونا در شهر سقز را پیش بینی کند؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که کیفیت زندگی، سرسختی روانشناختی و امید به زندگی شاخص های معتبری برای کاهش اضطراب ناشی از بیماری کرونا در افراد بهبودیافته از کرونا می باشند.

Keywords:

اضطراب کرونا , کیفیت زندگی , سرسختی روانشناختی , امید به زندگی