اهمیت روابط بین کارکنان و تاثیر آن بر توسعه سازمانی

ارتباط به معنای انتقال درست مفاهیم بین افراد است؛ این تبادل معانی و مفاهیم، دارای سبک ها و شیوه های مختلفی است و در مکان ها و شرایط مختلف می تواند نیاز انسان را به اشکال مختلفی بر طرف نماید. به معنای واقعی کلمه روابط کارکنان شامل تمام حوزه هایی در مدیریت منابع انسانی است که شامل روابط عمومی با نیروی کار است . رشد فراینده، تنوع نیروی کار منجر به نیاز به تغییرات مستمر در شیوه ها و سیاست های منابع انسانی شده است. ومدیریت روابط انسانی را به سخت ترین چالشی که امروزه مدیران با آن روبرو هستند تبدیل کرده است . تعارضات درون سازمانی، کوچک یا بزرگ، اجتناب ناپذیر است. این مشکل را می توان با توسعه مهارتهای بین فردی و مدیریت تعارض در درون خود حل کرد . مهارت های بین فردی به معنای ارتباط موثر یک هنر و علم برای ترمیم روابط خراب بین کارکنان و همچنین بین کارمند و کارفرماست. این پایه و اساس تمام اقداماتی است که یک مدیر برای ایجاد و مدیریت روابط انسانی در یک سازمان انجام می دهد. کار با نیروی کار متنوع، درک روانشناسی، نیازها و الزامات آنها مستلزم مقدار زیادی تلاش و همچنین تعامل است. این اولین قدم برای شکستن یخ و حرکت در جهت مثبت و بهرمند شدن از شرایط بهبود روابط بین کارکنان است. و به مدیران کمک می کند تا یک محیط کاری آرام در سازمان ایجاد کنند. هدف این پژوهش بررسی و مروری بر اهمیت ارتباطات بین فردیدر سازمان و نیز شناسایی ابعاد و سطح تحت تاثیر آن و تعیین نحوه تعامل بین آنهاست.

Keywords:

توسعه سازمان , شایستگی ارتباطی بین فردی , بلوغ سازمانی , فرهنگ سازمانی , سازمان غیر رسمی