تاثیر آموزش مبتنی بر فضای مجازی بر توانمندی روانشناختی پرستاران سطح دوم مراقبتی ویژه نوزادان

مقدمه: پرستاران بخش های ویژه نوزادان جهت ارائه مراقبت های ماهرانه و کیفی باید دانش تخصصی مورد نیاز را در طول زندگی حرفه ای خود کسب و حفظ کنند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر فضای مجازی بر توانمندی روانشناختی پرستاران بخش های مراقبت ویژه نوزادان سطح ۲ انجام شد. روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی ۸۰ نفر از پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه نوزادان سطح ۲ بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال ۱۳۹۴ با استفاده از روش تصادفی به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. سطح توانمندی روانشناختی پرستاران با استفاده از پرسش نامه توانمندی روانشناختی اسپریتزر (Spreitzer) در روز اول مطالعه و پس از پایان دوره اندازه گیری شد. در گروه تجربی محتوای آموزشی سطح دو مراقبت ویژه نوزادان تدوین گردید و بر روی سامانه نماد دانشکده مجازی دانشگاه علوم پزشکی تهران به مدت دو ماه ارائه شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی زوج، تست دقیق فیشر، کای دو و تی مستقل صورت گرفت. نتایج: واحدهای پژوهش از نظر تمام متغیرهای دموگرافیک به جز سابقه کار در بخش نوزادان همگن بودند. میانگین و انحراف معیار نمره توانمندی گروه شاهد و تجربی قبل از مطالعه به ترتیب ۸/۷±۵۷/۶۱ و ۳۸۶/۶±۷۴/۵۶ (از مجموع نمره۸۴) و بعد از مطالعه به ترتیب ۵۹۵/۷±۷۱/۶۰ و ۶/۵±۶۰/۶۳ بود. نتیجه حاصل از آزمون های آماری تی زوج و مستقل نشان داد، بین میانگین امتیاز توانمندی روانشناختی دو گروه مطالعه پیش از مداخله (۰۰۶/۰p=)، گروه شاهد قبل و بعد از مداخله (۰۰۱/۰p≤)، گروه تجربی قبل و بعد از مداخله (۰۰۱/۰p≤) اختلاف آماری معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه حاکی از موثر بودن آموزش مبتنی بر فضای مجازی بر افزایش توانمندی روانشناختی پرستاران بخش های ویژه نوزادان سطح ۲ است. با عنایت به مزایای آموزش فضای مجازی، به کارگیری آن در برنامه های آموزش مداوم پرستاران توصیه می شود.

Keywords:

Virtual education , psychological empowerment , neonatal unit nurse , education , فضای مجازی , توانمندی روانشناختی , پرستار بخش نوزادان , آموزش