نهاد دین در تضاد با نهاد حکومت: تحلیلی بر سیر تکوینی قدرت سیاسی علمای مذهبی در ایران عصر ناصری(۱۳۱۳-۱۲۶۴ق)
Publish place: Iranian Political Sociology Journal، Vol: 5، Issue: 3
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 101
This Paper With 36 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOU-5-3_057
تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1402
Abstract:
مطالعه تحولات دوره ی حکومت ناصرالدین شاه قاجار(۱۳۱۳-۱۲۶۴ق)، حاکی از تضاد و تنش میان نهاد حکومت با علمای مذهبی به عنوان نمایندگان نهاد دین است. این در حالی است که مطالعه و واکاوی ارتباط این دو نهاد در نخستین دهه های حکومت قاجار نشان می دهد که روابط آن ها تا حد زیادی مسالمت آمیز و دوستانه بوده است. علت این مسئله را باید در دغدغه مشروعیت خواهی شاهان قاجار، اهمیت وجود نظام سیاسی در راستای تامین امنیت جامعه و همراهی شاهان قاجار با فرهنگ مذهبی حاکم بر جامعه ایران جستجو کرد. مسئله ای که در اینجا مطرح می گردد نقش روابط قدرت و تحولات آن در ایجاد تضاد میان علمای مذهبی و حکومت در عصر ناصری است. این پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر اسناد آرشیوی و داده های کتابخانه ای در صدد پاسخ گویی به این مسئله می باشد. فرضیه ای که در این راستا مطرح می گردد این است که بخشی از تضاد حکومت با علمای مذهبی در دوره حکومت ناصرالدین شاه قاجار(۱۳۱۳-۱۲۶۴ق)، به علت مداخله گری آن ها در کارویژه های حکومت از جمله کارویژه ی نظم سیاسی و امنیت اجتماعی، حفاظت از حقوق مادی و معنوی افراد جامعه، صیانت از استقلال سیاسی و منافع ملی، بوده است که علمای مذهبی به موازات حکومت در عصر ناصری انجام می-دادند. این رویکرد به علت ایجاد ناسازگی در ساختار قدرت سیاسی منجر به تضاد و تنش میان نهاد حکومت با علمای مذهبی گردید.
Keywords:
Authors
فریدون جعفری
دانشجوی دکتری تاریخ ایران بعدازاسلام
رضا شعبانی صمغ آبادی
استادگروه تاریخ دانشگاه علوم وتحقیقات دانشگاه آزاداسلامی
غلامحسین زرگری نژاد
استاد، گروه تاریخ، دانشگاه تهران، تهران، ایران(نویسنده مسول)