تحلیلی بر گردشگری شهری در شهرهای کوچک اندام با تاکید بر توسعه ی زیر ساختهای گردشگری (مطالعه ی موردی: شهرآبگرم)

گردشگری در چارچوب الگوهای خاص فضایی به وجود می آید و یکی از این الگوها،گردشگری شهری است.فضاهای شهری به عنوان بستر گردشگری شهری اهمیت فراوان دارند.امروزه صنعت گردشگریبه ویژه گردشگری شهریدر دنیااز اهمیت خاصی برخوردار شده است تا اندازه ای که در محافل حرفه ای و علمی اقتصاد،از آن به عنوان صادرات نامرئییاد می شود. علی رغم توانمندی بالای ایران در این زمینه،جایگاه شایسته ای را در این صنعت پیدا نکرده است.رشد روزافزون و پرشتاب گردشگری در سالهای اخیر،بسیاری از تصمیم گیران ،مدیران شهری ومناطق روستایی در بیشتر نقاط جهان را برآن داشت تا در زمینه ی توسعه ی این صنعت مهم،تلاش کنند. گردشگری بر حوزه های اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی مانند اشتغال زایی ،درآمد،مبادلات بین شهری وبین المللی، مهاجرت،آداب و رسوم رایج مردمان و تلاقی افکار،موثر است.هدف پژوهش حاضر، تبیین و ارزیابی زیرساخت های موجود موثر گردشگری درشهرآبگرم استان قزویناست.این پژوهش کاربردی و روش آن پیمایشی است.داده ها با استفاده از منابع اسنادی-کتابخانه ای ،بازدید میدانی و مصاحبه با کارشناسان و گردشگران در مکان های گردشگری شهرستان آوج به دست آمده است.برای نشان دادن محدوده ی پژوهش از نرم افزار GIS استفاده شده است.معیارهای موجود در این مطالعه از پژوهش های انجام شده یک ده ه ی اخیر در کتب و مقالات دیگر جهت دستیابی به استانداردهای مشخص پذیرفته شده ی صاحب نظران در زمینه ی امکانات و تجهیزات خدمات شهری گردشگری استخراج شده است. بر اساس این معیارها،محدودیت ها و زمینه های سرمایه گذاری تعیین گردید.نتایج این پژوهش نشان داد شهر کوچک اندام آبگرم با وجود تعداد زیادی مکان های گردشگری و دارا بودن شرایط مناسب قرار گیری در مسیر جاده ی بین المللی ،نتوانسته است در جذب و اقامت گردشگران ،همچنین توسعه ی گردشگری موفق باشد.پیشنهاد می شود که با مشارکت نهادهای مردمی،سازمان های خصوصی،اولویت دادن موضوع گردشگری شهرستان توسط مسئولان و مدیران شهری با سرمایه گذاری در زیرساخت ها و امور رفاهی گردشگران برنامه ریزی گردد.

Keywords:

شهر آبگرم , گردشگری شهری , توسعه ی زیرساخت ها , شهرهای کوچک اندام