اثربخشی آموزش هوش اخلاقی بر روابط همسالان در دانش آموزان زورگو

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش های هوش اخلاقی بر روابط همسالان در دانش آموزان زورگو بود. روشپژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه جامعه آماریپژوهش را کلیه دانش آموزان پسر پایه دهم مقطع متوسطه دوره دوم شهر رشت در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ تشکیل میدهند.تعداد ۳۰ نفر از به شیوه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (برای هر گروه ۱۵ نفر) جایگزین شدند. برای گروه آزمایش هوش اخلاقی ۱۱ جلسه آموزشی ۱۲۰دقیقه اعمال شد و گروه گواه هیچ نوع آموزشی دریافت نکردند. داده های پژوهش با کمک پرسشنامه شاخص روابط با همسالان (IPR) و پرسشنامه تجدیدنظرشده زورگو/ قربانی الویوس جمع-آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که تحلیل واریانس پس آزمون نمرات کل شاخص روابط با همسالان پس از تعدیل پیش آزمون، نشان میدهد که با حذف اثر نمره های پیش آزمون، اثر متغیر مستقل بر نمره های پس آزمون معنادار است. .(p<۰/۰۰۱) از این رو آموزش هوش اخلاقی می تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت بهبود روابط همسالان در دانش آموزان زورگو مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

روابط همسالان , زورگو , آموزش هوش اخلاقی.