اثر آللوپاتی گیاهان مرتعی کور، اسفند و کرقیچ بر روی جوانه زنی و رشد گیاهچه های گندم و یونجه

این مطالعه به منظور بررسی اثر آللوپاتی سه گونه مرتعی کور، اسفند و کرقیچ بر روی جوانه­زنی و رشد اولیه دو گیاه گندم و یونجه صورت گرفت. آزمایش مذکور در سال ۲۰۰۲ در دانشکده منابع طبیعی دانشگاه یزد اجرا گردید. در این بررسی نوع عصاره در چهار سطح شامل عصاره گیاهان کور، اسفند و کرقیچ و آب مقطر (شاهد) به عنوان فاکتور اول، غلظت عصاره در دو سطح ۵۰ و ۱۰۰ درصد به عنوان فاکتور دوم و گونه های زراعی گندم و یونجه به عنوان فاکتور سوم به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که در بین عصاره های گیاهی، عصاره گیاه کور بیشترین تاثیر را بر روی تعداد بذرهای جوانه­زده ، طول ساقه چه و وزن ساقه­چه داشت ومقدار این صفات را نسبت به شاهد به ترتیب حدود ۸۶، ۹۸ و ۹۹ درصد کاهش داد. همچنین عصاره این گیاه در مقایسه با تیمار شاهد بر روی طول و وزن ریشه چه نیز اثر بازدارندگی شدیدی داشت. در بین دو غلظت مورد بررسی، غلظت ۱۰۰ بر روی تعداد بذرجوانه زده، طول ساقه چه و وزن ساقه چه نسبت به غلظت ۵۰ درصد از اثر بازدارندگی بیشتری برخوردار بود، ولی در مورد طول ریشه چه و وزن آن تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین بر اساس نتایج بدست آمده عصاره های به کار رفته در این آزمایش در هر دو غلظت بر روی یونجه بیش از گندم موثر بوده است.

Keywords:

آللوپاتی , اسفند , کرقیچ , کور , گندم , یونجه