مقایسه اثر بخشی سه شیوه آموزش مستقیم، آگاهی واج شناختی و ترکیبی بر کاهش مشکلات املای دانش آموزان دبستانی

هدف: هدف مقاله حاضر، مقایسه اثربخشی سه شیوه آموزش مستقیم، آگاهی واج شناختی و آموزش ترکیبی بر کاهش مشکلات املای دانش آموزان دبستانی است. روش: جامعه آماری این پژوهش آزمایشی، شامل دانش آموزان دختر و پسر پایه سوم تا پنجم دبستان شهرستان ارومیه، دارای اختلالهای یادگیری ویژه بوده اند نمونه گیری به روش، تصادفی ساده انجام گرفته و از ابزارهای اندازه گیری شامل آزمون هوش وکسلر مقیاس کودکان (WISC-R) و آزمون پیشرفت تحصیلی املای محقق ساخته، استفاده شده است. از هر چهار گروه پیش آزمون و پس آزمون به عمل آمد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش مستقیم و آموزش ترکیبی در سطح ۰۱/۰>p و آموزش آگاهی واج شناسی در سطح ۰۵/۰>p در کاهش مشکلات املای دانش آموزان دبستانی دارای اختلالهای یادگیری ویژه ، موثر بوده اند.  نتیجه گیری: بر این اساس نتیجه گیری می شود که هر سه شیوه آموزشی در رفع مشکلات املای دانش آموزان دبستانی کاملا اثربخش و سودمند هستند.

Keywords:

Spelling Learning Disorders , Direct Instruction , Phonological Awareness and Combined Method , اختلال یادگیری در املا , آموزش مستقیم , آگاهی واج شناسی , آموزش ترکیبی