بررسی مقایسه اثر بخشی تکنیک درمان شفقت درمانی و معنا درمانی بر اضطراب بیماری وتاب اوری ناشی از کرونا برجوانان شهرستان شیراز

بیماری کووید ۱۹ که به ان بیماری تنفسی حاد ان کاو-۲۰۱۹ یا به شکل عمومی به ان کرونا نیز میگویند. یک بیماری عفونی است که اساسا از طریق قطرات ریز تنفسی افراد مبتلا. وقتی سرفه یا عطسه میکنند . به سایر افراد سرایت میکند . این بیماری روی وضعیت روانی، ارتباطات بین فردی و اجتماعی و به طور کلی بهزیستی روانشناختی بیماران تاثیر منفی دارد. . هدف از پژوهش حاضر، برسی اثر بخشی شفقت درمانی و معنی درمانی بر اضطراب بیماری و تاب اوری در جوانان مبتلا به کرونا می باشد . روش این تحقیق نیمه تجربی و به روش پیش ازمون _ پس ازمون و با گروه کنترول بود. جامعه اماری پژوهش شامل یکی از بیمارستان های شیراز بود که ۶۰ نفر از انها به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه کنترول و ازمایش قرار گرفتنند . جهت گرداوری داده ها از ازمون های تاب اوری کانر – دیویدسون ( CD_RISC ) و اضطراب بک ( ABI ) استفاده شد . گروه ازمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای (هفته ای یک بار) تحت اموزش جلسه شفقت درمانی و معنی درمانی دریافت کردند و گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکرد. داده ها از طریق تحلیل کواریانس چند متغیره تحلیل شدند. نتایج نشان داد در مرحله پس_ ازمون . گروه های درمان شفقت محور و معنی درمانی نسبت به گروه کنترل در کاهش اضراب بیماری و افزایش تاب اوری تفاوت معنی داری داشتند .(P<۰/۰۵) براساس یافته ها، هر دو درمان گزینه های مناسبی برای افزایش تاب اوری و کاهش اضطراب ناشی از بیماری در جوانان می باشند.

Keywords:

کرونا , تاب اوری , اضطراب . شفقت درمانی (CFT) و معنی درمانی ( لوگوتراپی)