بررسی رابطه بین خستگی شناختی با اضطراب اجتماعی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی شهرستان بهشهر

هدف: بررسی رابطه بین خستگی شناختی با اضطراب اجتماعی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی شهرستان بهشهر بود. روش شناسی پژوهش: این پژوهش از نظر ماهیت توصیفی، از نظر هدف کاربردی و از نظر روش همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه چهارم مقطع ابتدایی شهرستان بهشهر در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ به تعداد ۵۱۳ نفر بود. تعداد نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان به تعداد ۲۲۰ نفر است. روش نمونه گیری به روش خوشه ای بود. بدین ترتیب که بهشهر به ۳ منطقه تقسیم شده است و هر منطقه ۳ مدرسه و از هر مدرسه ۳ کلاس بررسی شد. روش جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی و با استفاده از پرسشنامه های خستگی شناختی (اسمتس (۱۹۹۶)، اضطراب اجتماعی لییوونیز و همکاران (۱۹۸۴) و خودکارآمدی تحصیلی میجلی و همکاران (۲۰۰۰) بود. یافته ها و نتیجه گیری: بین خستگی شناختی با اضطراب اجتماعی و خودکارآمدی تحصیلی با مقدار آزمون (۱۱۱/۳ و ۲۶۵/۲) و سطح معناداری (۰۰۰/۰ و ۰۰۵/۰) با اطمینان ۹۹ درصد و احتمال خطای ۱ درصد رابطه معناداری وجود دارد. رابطه خستگی شناختی با اضطراب اجتماعی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی شهرستان بهشهر مستقیم و مثبت می باشد. بدین ترتیب مادامی که فرد یا دانش آموز احساس خستگی شناختی نسبت به عملکرد و رفتار خود نماید، بر میزان اضطراب اجتماعی او افزوده می شود و حداقل بخشی از فعالیت های اجتماعی او را مختل می کند، طبعا در این حالت خودکارآمدی تحصیلی و کامیابی به موفقیت تحصیلی دانش آموز نیز دچار اختلال و آسیب جدی می شود.

Keywords:

خستگی شناختی , اضطراب اجتماعی و خودکارآمدی تحصیلی.