روند تکاملی خطو ط ساحلی استان هرمزگان از هولوسن میانی

منطقه ساحلی استان هرمزگان جایگاه شکل گیری بیش از دوازده سری سواحل پس رونده است. هدف این تحقیق، دستیابی به روند تکاملی خطوط ساحلی در سواحل استان هرمزگان از هولوسن میانی است. از این رو، از متدولوژی فراگیر شامل پهنه بندی خطوط ساحلی دیرینه، پیمایش های میدانی و سن سنجی به روش کربن ۱۴ استفاده شد. نتایج نشان از وجود سطح پیشروی (TS) و سری رخنمون سطحی افق های افت تراز دریا (FSST) در هر یک از مناطق شناسایی شده دارد. نمونه های فسیل برجای از مناطق کریان و بندمعلم جهت سن سنجی به روش کربن۱۴ انتخاب و به دقت مساحی و آنالیز شد. سن مطلق خطوط ساحلی دیرینه ۲۴S، ۴S (منطقه کریان) و ۱B (منطقه بند معلم) به ترتیب BP ۶۴±۴۳۲۹، BP ۴۳±۱۷۸۷ و BP ۱۴±۱۳۰۶ به دست آمد. این خطوط ساحلی در تراز ارتفاعی ۱۰.۲۱، ۵.۵۸ و ۳.۷۶ متر از سطح دریا و در فواصل ۴۵۷۰، ۵۰۰ و ۲۴۴ متری از نوار ساحلی کنونی واقع شده اند. بر این اساس، روند نسبی توسعه سواحل پس رونده از ۲۴S، ۴S و ۱B به ترتیب۱.۰۵، ۰.۲۸ و ۰.۱۸۶ متر در سال به دست آمد. نتایج نشان از تشکیل این سواحل پس رونده در محیط رسوبی ساحلی آواری داشت که شرایط تکتونیکی، هیدرودینامیکی و بودجه رسوب آن ها از ۴۰۰۰ تا ۲۰۰۰ سال گذشته ثابت بوده است.

Keywords:

۱۴C dating , Hormozgan Province , Holocene , plaeoshorelines , retrograssive coasts , استان هرمزگان , خطوط ساحلی دیرینه , سن سنجی کربن۱۴ , سواحل پس رونده , هولوسن میانی