اثر تمرین تناوبی با شدت های مختلف بر سطح سرمی عامل رشد فیبروبلاستی ۲۱ و مایوستاتین مردان چاق و دارای اضافه وزن: یک مطالعه کارآزمایی بالینی
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 54
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GOUMS-23-4_001
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
Abstract:
زمینه و هدف: تمایز بافت چربی سفید به قهوه ای از طریق برخی عوامل هورمونی و غیرهورمونی می تواند با افزایش هزینه انرژی، موجب کاهش وزن و تضعیف عوارض متابولیکی افراد چاق و دارای اضافه وزن گردد. این مطالعه به منظور تعیین اثر ۱۲ هفته تمرین تناوبی با شدت های مختلف بر سطح سرمی عامل رشد فیبروبلاستی ۲۱ و مایوستاتین مردان چاق و دارای اضافه وزن انجام شد.
روش بررسی: این کارآزمایی بالینی روی ۴۷ مرد جوان چاق و دارای اضافه وزن با دامنه سنی ۰.۷۳±۲۰.۵۰ سال انجام شد. آزمودنی ها به روش تصادفی ساده در چهار گروه کنترل، تمرین تناوبی شدت کم، شدت متوسط و شدت زیاد قرار گرفتند. برنامه تمرینی شامل ۱۲ هفته تمرین تناوبی با شدت کم، متوسط و زیاد به ترتیب ۵۸ تا ۶۳ درصد، ۷۳ تا ۷۸ درصد و ۸۸ تا ۹۳ درصد ضربان قلب ذخیره، در مدت زمان ۲۵ تا ۶۳ دقیقه و سه جلسه در هفته بود. شاخص های سرمی فاکتور رشد فیبروبلاستی ۲۱ و مایوستاتین با استفاده از نمونه خونی حالت ناشتا ۴۸ ساعت قبل و بعد از برنامه تمرینی با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد.
یافته ها: اجرای ۱۲ هفته تمرین تناوبی با شدت های مختلف به تغییر معنی دار در سطح سرمی عامل رشد فیبروبلاستی۲۱ و مایوستاتین منجر نگردید. انجام تمرین تناوبی در شدت های متوسط و زیاد با کاهش درصد چربی بدن و افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی (VO۲max) در مردان دارای اضافه وزن و چاق همراه بود (P<۰.۰۵).
نتیجه گیری: انجام ۱۲ هفته تمرین تناوبی با شدت کم، متوسط و زیاد بدون تغییر در سطح سرمی عامل رشدفیبروبلاستی۲۱ و مایوستاتین، اثر مطلوبی بر بهبود ترکیب بدن و افزایش VO۲max در مردان جوان چاق و دارای اضافه وزن دارد.
Keywords:
Interval Exercise , Obesity , Myostatin , Fibroblast Growth Factor ۲۱ , تمرین تناوبی , چاقی , مایوستاتین , عامل رشد فیبروبلاستی ۲۱
Authors
سعید رمضانی
Ph.D in Exercise Physiology, Bojnourd Education Department, Bojnourd, Iran.
علی اصغر رواسی
Professor of Exercise Physiology, Department of Physical Education, University of Tehran, Tehran, Iran.
سیروس چوبینه
Associate Professor of Exercise Physiology, Department of Physical Education, University of Tehran, Tehran, Iran.
زینب فیروزه
Ph.D in Exercise Physiology, Bojnourd Education Department, Bojnourd, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :