بررسی ارتباط بین یافته های سونوگرافی دینامیک ترانس واژینال با علائم و نشانه های بیمار بعد از جراحی های اسلینگ میدیورترال با استفاده از نوار TVT

مقدمه: بی اختیاری استرسی ادرار، مشکل عمده ای است که بر روی جنبه های مختلف اقتصادی - اجتماعی و زندگی خصوصی بسیاری از زنان تاثیرگذار است. جهت درمان این مشکل از روش های مختلف جراحی از جمله TVT استفاده می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین یافته های سونوگرافی دینامیک ترانس واژینال با علائم و نشانه های بیماران مبتلا به بی اختیاری ادرار بعد از جراحی اسلینگ میدیورترال با استفاده از نوار TVT انجام شد. روش کار: در این مطالعه تمام زنان بین ۸۸-۱۷ سال که طی دو سال گذشته (سال های ۹۲-۱۳۹۰) در بیمارستان هاشمی نژاد تهران تحت جراحی  TVT(جراحی نوار واژن تنش- آزاد) جهت درمان بی اختیاری ادراری قرار گرفته بودند و حداقل سه ماه از عمل جراحی آن ها گذشته بود، وارد مطالعه شدند. پرسشنامه ای جهت بررسی متغیرهای سن، شاخص توده بدنی، تعداد زایمان، وجود علائم تحریکی و انسدادی توسط اورولوژیست تکمیل شد. سپس توسط متخصص رادیولوژیست از بیماران فوق سونوگرافی ترانس واژینال جهت تعیین فاصله نوار از مجرا و گردن مثانه به عمل آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه۱۶) و آزمون نان پارامتریک انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: از بین ۱۹۰ بیمار، ۲۲ نفر (۱۰%) دارای علائم تحریکی، ۱۴ نفر (۳/۷%) دارای علائم انسدادی و ۱۷ نفر (۹/۸%) دارای علائم بی اختیاری اضطراری بودند. در سونوگرافی انجام شده میانگین فاصله نوار به شکل c  از مجرای ادراری ۳/۰±۳ میلی متر و میانگین فاصله نوار از گردن مثانه ۳/۰±۳/۱۱ میلی متر بود که بر اساس داده های موجود، ارتباط معنی داری بین شیوع علائم تحریکی و متغیرها وجود نداشت (۱۴/۰=p). نتیجه گیری: ارتباط معنی داری بین یافته های سونوگرافی دینامیک از طریق ترانس واژینال با علائم و نشانه های بیمار بعد از جراحی های اسلینگ میدیورترتال با استفاده از نوار TVT که جهت درمان بی اختیاری ادراری در زنان انجام می شود، وجود ندارد.

Keywords:

بی اختیاری اضطراری زنان , جراحی اسلینگ میدیورترال , سونوگرافی دینامیک ترانس واژینال