تاثیر یک دوره تمرین هوازی در صبح و عصر بر دیسمنوره اولیه و برخی متغیرهای فیزیولوژیکی دختران بالغ
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 78
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-18-162_002
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
Abstract:
مقدمه: دیسمنوره اولیه یکی از شایع ترین شکایات مراجعان به پزشک زنان می باشد. به نظر می رسد تاثیر ورزش بر دیسمنوره و همچنین توجه به تعامل تمرین هوازی با زمان های روز، روش موثرتری برای کاهش درد دیسمنوره باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر یک دوره تمرین هوازی در صبح و عصر بر شدت درد دیسمنوره اولیه و برخی متغیرهای فیزیولوژیکی دختران بالغ انجام شد. روش کار:در این مطالعه که به روش میدانی انجام شد، از میان ۱۰۳۳ دانش آموز دختر شهرستان بهارستان، ۳۸ دختر بالغ با سابقه ابتلاء به دیسمنوره اولیه به عنوان نمونه انتخاب شدند. افراد به طور تصادفی به دو گروه ۱۹ نفره (صبح، عصر) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی (ایروبیک و تمرینات آمادگی جسمانی) شامل ۴ هفته، هر هفته ۴ جلسه ۵۰ دقیقه ای با شدت ۷۰-۶۵% ضربان قلب ذخیره بود. برای اندازه گیری شدت درد از مقیاس دیداری درد و برای اندازه گیری حداکثر اکسیژن مصرفی از آزمون ۱۶۰۰ متر دویدن استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS (نسخه ۱۸) و آزمون های یومن ویتنی و ویلکاکسون انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها:تمرین باعث افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی و کاهش معنی دار شدت درد دیسمنوره و ضربان قلب استراحت از پیش آزمون به پس آزمون هر دو گروه شد (۰۵/۰p<)، اما بین دو گروه صبح و گروه عصر در متغیرهای ذکر شده تفاوت معنی داری وجود نداشت (۰۵/۰
تمرین هوازی باعث کاهش درد دیسمنوره، کاهش ضربان قلب و افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی می شود و تفاوتی بین تمرین در نوبت صبح و عصر وجود ندارد.
Keywords:
Authors
سارا سرحدی
کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهیدرجایی، تهران، ایران.
علیرضا رمضانی
دانشیار گروه فیزیولوژی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهیدرجایی، تهران، ایران.
مینا غلامی
مربی گروه فیزیولوژی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهیدرجایی، تهران، ایران.
حامد طاهری
دستیار تخصصی گروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :