بررسی ارتباط کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی و زایشگاه های بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهر مشهد در سال ۹۳-۹۲

مقدمه: کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی، دو متغیری هستند که اخیرا به لحاظ اهمیت، مورد توجه بسیاری از مدیران قرار گرفته اند. شرایط کاری گوناگون، باعث ایجاد کیفیت زندگی کاری و تعهدات سازمانی متفاوت در هر سازمان می شود و سنجش این دو متغیر در حرفه مامایی با وجود اهمیت بالا محدود می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی در ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی- درمانی و زایشگاه ها انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی همبستگی در سال ۹۳-۱۳۹۲ بر روی ۲۳۰ مامای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی و زایشگاه های بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات فردی و کیفیت زندگی کاری والتون و تعهد سازمانی آلن مایر بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۹) و آزمون های اسپیرمن، پیرسون،کروسکال والیس، من ویتنی،کی دو و تی مستقل انجام شد. میزان معناداری ۰۰۱/۰p< می باشد. یافته ها: میانگین نمره کیفیت زندگی کاری در ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی ۱۶/۱۲±۸۹/۶۷ و در ماماهای شاغل در زایشگاه ها ۰۸/۱۳±۱۶/۶۲ بود. میانگین نمره تعهد سازمانی در ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی ۰۶/۱۰±۴۰/۷۶ و در ماماهای شاغل در زایشگاه ها ۰۹/۱۱±۶۱/۷۵ بود. بر اساس آزمون پیرسون، بین کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی ماما در دو گروه مراکز بهداشتی درمانی (۰۰۱/۰p<،۴۴۱/۰=rp) و زایشگاه ها (۰۰۱/۰p<،۶۳۳/۰=rp) همبستگی مثبت و معناداری مشاهده شد. نتیجه گیری: بین کیفیت زندگی کاری با تعهد سازمانی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد؛ به گونه ای که کیفیت زندگی کاری بالاتر، تعهد بیشتری را برای کارکنان به همراه دارد. لذا سازمان ها می توانند با افزایش سطح کیفیت زندگی کاری کارکنان، شاهد افزایش تعهد سازمانی و به دنبال آن رشد و پویایی سازمان باشند.

Keywords:

تعهد سازمانی , کیفیت زندگی کاری , ماما