رابطه بین گرایش به یادگیری مادام العمر با رضایت شغلی معلمان زن مقطع ابتدایی شهر گمیشان

یکی از حوزه هایی که موجب افزایش رضایت شغلی معلمان می­شود مقوله یادگیری و به­ویژه گرایش به یادگیری مادام العمر است. پژوهش حاضر با هدف سنجش رابطه ء بین گرایش به یادگیری مادام العمر با رضایت شغلی معلمان زن مقطع ابتدایی شهر گمیشان صورت پذیرفت. این پژوهش، از لحاظ ماهیت از نوع پژوهش های کمی با روش توصیفی- همبستگی می باشد.  جامعه ء آماری این پژوهش شامل کلیه­ء  معلمان زن مقطع ابتدایی شهرگمیشان، در سال تحصیلی ۹۷- ۹۶ ­و به تعداد ۱۲۵ نفر می­باشد که از آن میان به روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک، ۸۶ نفر انتخاب شدند. از بین ۷ مولفه ء گرایش به یادگیری مادام العمر، چهار مولفه ء: خود مدیریتی، فرایادگیری، ابتکار و نوآوری و قابلیت جمع آوری اطلاعات، رابطه ء مثبت و معناداری با رضایت شغلی به دست آوردند و سه مولفه ء دیگر ؛یعنی قابلیت تصمیم­گیری، خودتنظیمی و خودکنترلی، رابطه ای با رضایت شغلی نشان ندادند. همچنین از بین مولفه های گرایش به یادگیری مادام العمر، بیشترین میانگین متعلق به مولفه ء ابتکار و نوآوری (۹۱/۲) و کمترین میانگین متعلق به مولفه ء قابلیت جمع آوری اطلاعات (۳۵/۲) بوده است.

Keywords:

یادگیری مادام العمر , رضایت شغلی , معلمان ابتدایی