تاثیر میزوپروستول واژینال و زیرزبانی در ختم بارداری های سه ماهه دوم در بیماران سزارین قبلی

مقدمه: سقط القاء شده به معنای خاتمه بارداری به روش طبی یا جراحی است، پیش از آن که جنین قابلیت زنده ماندن داشته باشد. اخیرا به دلیل عوارض جراحی، درمان های دارویی متداول تر شده و میزوپروستول (آنالوگ پروستاگلاندین E۱) به دلیل ارزان بودن، استفاده آسان به روش های مختلف و موثر بودن، کاربرد وسیعی پیدا کرده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر میزوپروستول واژینال و زیرزبانی در ختم بارداری های سه ماهه دوم در بیماران سزارین قبلی انجام شد. روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۰ بر روی ۷۰ زن باردار در سه ماه دوم بارداری و با سابقه سزارین قبلی که جهت ختم بارداری به یکی از بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد مراجعه کرده بودند، انجام شد. افراد به طور تصادفی به دو گروه میزوپروستول واژینال ۴۰۰ میکروگرمی تا حداکثر ۱۶۰۰ میکروگرم و میزوپروستول زیرزبانی ۴۰۰ میکروگرمی و در ادامه ۲۰۰ میکروگرمی تا حداکثر ۱۶۰۰ میکروگرم تقسیم شدند. افراد از نظر عوارض و پیامد سقط مورد بررسی قرار گرفتند. جهت مقایسه دو گروه مورد مطالعه از آزمون های تی و کای اسکوئر استفاده شد. میزان p کمتر از ۰/۰۵ معنی دار در نظر گرفته شد. یافتهها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه ۲۹/۲۵ ± ۵/۴۸ سال و سن بارداری آنها ۱۷/۹۰ ± ۴/۳۱ هفته (محدوده ۱۴-۲۹ هفته) بود. در هر گروه، ۳ نفر (۹%) دچار تب شدند و در مجموع، ۵ نفر (۷%) دچار تهوع (۴ نفر در گروه میزوپروستول واژینال و ۱ نفر در گروه زیرزبانی) شدند که دو گروه از این نظر تفاوت آماری معنی داری نداشتند (p>۰/۰۵). در بین افراد مورد مطالعه، هیچ کس نیاز به کورتاژ نداشت و هیچ کس دچار پارگی رحم نشد. نتیجهگیری: مصرف میزوپروستول به روش واژینال و زیرزبانی برای سقط طبی در س ه ماهه دوم بارداری در بیماران  سزارین قبلی کم عارضه بوده و بسیار موثر می باشد

Keywords:

سزارین قبلی , سقط , سه ماهه دوم , میزوپروستول زیرزبانی , میزوپروستول واژینال