درد پایدار پرینه بعد از اپی زیاتومی در زنان نخستزای مراجعه کننده به بیمارستانهای شهر تهران: مطالعه طولی
Publish Year: 1390
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 148
This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_IJOGI-14-4_008
Index date: 19 August 2023
درد پایدار پرینه بعد از اپی زیاتومی در زنان نخستزای مراجعه کننده به بیمارستانهای شهر تهران: مطالعه طولی abstract
مقدمه: اپی زیاتومی از شایع ترین اعمال در زنان است، اما بهترین تکنیک اپی زیاتومی و منافع بالینی آن تا حد زیادی ناشناخته مانده است. هدف این مطالعه تعیین فراوانی درد پایدار پرینه بعد از اپی زیاتومی و عوامل مرتبط با آن بود. روش کار: ااین مطالعه طولی گذشته نگر روی۵۱۰ خانم نخست زای به روش واژینال، که به ده مرکز آموزشی شهر تهران مراجعه کرده بودند و به روش نمونه گیری آسان و در دسترس انتخاب شده بودند، در سال ۱۳۸۶-۱۳۸۸ انجام شد. درد پرینه در روزهای ۱۰،۱ و۴۰ بعد از زایمان مورد بررسی قرار گرفت. عوامل مرتبط شامل سن، شاخص توده بدن، وزن نوزاد، جنس نوزاد، تعداد استریا، طول مرحله اول و دوم زایمان و نوع اپی زیاتومی نیز ثبت شد. داده ها به روش مصاحبه جمع آوری و با نرم افزار SPSS(نسخه ۵/۱۱) و آزمون های کای دو، تی مستقل و من ویتنی تحلیل شد. یافته ها: فراوانی درد پرینه در روز اول ۴/۹۶%، روز دهم ۶۳% و در روز ۴۰ بعد از زایمان ۲۵% به دست آمد. درد پرینه در روز اول (۰۰۱/۰=p) و روز دهم (۰۰۱/۰=p) با سن مادر ارتباط داشت. تعداد استریا در روز اول بعد از زایمان با درد پرینه ارتباط معنی دار داشت (۰۰۱/۰=p). همچنین درد پرینه بعد از ۴۰ روز با طول مرحله اول زایمان ارتباط معنی دار داشت (۰۰۲/۰=p). نتیجه گیری: فراوانی درد پرینه در سه مقطع زمانی بعد از زایمان با مطالعات مشابه خارجی همخوانی دارد. تعداد استریا و طول مرحله اول زایمان فاکتورهای موثری بر درد پرینه هستند که نیاز به مطالعه بیشتری در مورد آنها است.
درد پایدار پرینه بعد از اپی زیاتومی در زنان نخستزای مراجعه کننده به بیمارستانهای شهر تهران: مطالعه طولی Keywords:
درد پایدار پرینه بعد از اپی زیاتومی در زنان نخستزای مراجعه کننده به بیمارستانهای شهر تهران: مطالعه طولی authors
کبری خاجوی شجاعی
مربی بهداشت مادر و کودک، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
علی دواتی
استادیار گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
فرید زایری
استادیار گروه آمار حیاتی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شهید بهشتی تهران، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :