استفاده از سونوگرافی مهبلی جهت بررسی تغییرات بدخیم و پیش بدخیم آندومتر ، در بیماران با خون ریزی بعد از یائسگی از سال ۱۳۸۲- ۱۳۸۰در شهرستان بابل

مقدمه و هدف: خون ریزی مهبلی بعد از یائسگی یکی از شایع ترین علل مراجعه خانم های مسن به متخصصین زنان می باشد. روش استاندارد بررسی علت خون ریزی در این افراد انجام کورتاژ آندومتر رحمی و بررسی آسیب شناختی نمونه های بافتی به دست آمده است. مطالعات اخیر حاکی از قدرت بالای سونوگرافی مهبلی در بررسی آندومتر رحمی از نظر بدخیمی می باشد. هدف از مطالعه بررسی ارزش سونوگرافی در تشخیص بدخیمی های آندومتر می باشد .   روش کار:خانمهای یائسه ای که با شکایت خون ریزی مهبلی مراجعه نموده بودند ولی تحت درمان هورمونی قرار نگرفته بودند ( ۵۰ نفر ) تحت بررسی قرار گرفتند. برای همه بیماران کورتاژ رحمی و سونوگرافی مهبلی انجام شد و نمونه های بافتی بدست آمده از کورتاژ توسط متخصص آسیب شناس واحدی بررسی گردید. گزارش سونوگرافی توسط رادیولوژیست واحدی انجام گرفت سپس روش سونوگرافی مهبلی در برابر نمونه های بافتی مورد ارزیابی قرار گرفت.   نتایج : میانگین ضخامت آندومتر ۴/۱۰ ± ۶/۱۲ میلی متر بود این رقم در افراد با تغییرات بدخیم ۳۳۱/۰ ± ۶/۱۷ میلی متر و در افراد دیگر ۱/۶ ± ۸/۱۱میلی متر بود. شایع ترین یافته آسیب شناسی آندومتر ترشح گزارش شد. تنها ۴ نفر دچار تغییرات بدخیم و پیش بدخیم آندومتر بودند. حساسیت و ویژگی سونوگرافی مهبلی به ترتیب ۱۰۰% و ۲۶% بود. ارزش اخباری مثبت و منفی آن نیز به ترتیب ۵/۱۰ % و ۱۰۰% بود کارائی این آزمون نیز ۳۲% برآورد گردید.   نتیجه گیری :سونوگرافی از طریق واژن روش مناسبی برای غربال کردن بدخیمی در مبتلایان به خون ریزی بعد از یائسگی نمی باشد اما می توان افراد با ضخامت آندومتر کمتر از ۵ میلی متر را بدون انجام کورتاژ با این روش پی گیری نمود.

Keywords:

سونوگرافی از طریق مهبل , کورتاژ آندومتر , خون ریزی پس از یائسگی