بررسی عوامل موثر بر دفع پیوند قرنیه در بیماران قوز قرنیه با بکارگیری مدل بندی بیزی خطر وایبول دومتغیره بر اساس تابع مفصل کلایتون

مقدمه: کراتوکنوس یک بیماری دو طرفه قرنیه است، که یکی از راه های درمان آن انجام پیوند است. ممکن است پیوند توسط سیستم ایمنی فرد گیرنده، دفع گردد که این مساله موجب شکست پیوند خواهد شد. هدف این مطالعه تحلیل بیزی عوامل موثر بر دفع پیوند قرنیه دو طرفه بر اساس تابع مفصل است.روش ها: یک نمونه از زمان بقای پیوند دوطرفه کراتوکنوس بررسی شد. از آن جایی که بین زمان های دفع پیوند قرنیه همبستگی وجود دارد، برای تحلیل داده های زمان دفع پیوند قرنیه دو طرفه از مفصل ارشمیدسی کلایتون استفاده شد، به طوری که برآورد پارامترها به روش تحلیل بیزی و بر اساس الگوریتم های مونت کارلوی زنجیر مارکوفی و به کمک نرم افزار WinBUGS انجام گرفت. برای مدل بندی تابع خطر، مدل خطر وایبول به کار گرفته شد.یافته ها: وجود واسکولاریزاسیون قرنیه در زمان دفع پیوند اول و تازگی قرنیه در زمان دفع پیوند دوم تاثیر معنی داری بر زمان دفع پیوند داشتند. هم چنین سن در زمان انجام پیوند، تاثیر جزیی معنی دار در هر دو زمان دفع اول و دوم داشت. میانگین پسین پارامتر همبستگی برای مفصل کلایتون برابر با ۹۸/۰ و ضریب همبستگی تاوکندال بین زمان های دفع پیوند اول و دوم قرنیه ۳/۰ به دست آمد.نتیجه گیری: نتایج حاکی از همبستگی بین زمان های دفع پیوند اول و دوم است. افزایش سن به صورت جزیی خطر دفع پیوند را بالا می برد. نگهداری قرنیه در محلول و هم چنین وجود واسکولاریزاسیون قرنیه باعث افزایش خطر دفع پیوند قرنیه می شود..واژه های کلیدی: دفع پیوند قرنیه دو طرفه، کراتوکنوس، تحلیل بیزی، مفصل کلایتون، مونت کارلوی زنجیر مارکوفی