تعیین میزان DMFT در دانش آموزان ۱۱-۷ ساله شیراز و ارتباط آن با میزان فلوراید در آب آشامیدنی
Publish place: Journal of Health System Research، Vol: 9، Issue: 5
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 70
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HSR-9-5_006
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
Abstract:
مقدمه: یکی از اهداف سازمان بهداشت جهانی (WHO یا World health organization) و فدراسیون بین المللی دندانپزشکی (FDI یا Federation dentaire internationale) کاهش شاخص DMFT (Decayed- missing- filled- teeth) کمتر از ۱ است. توصیه این مراجع بر آن است که شاخص DMFT به طور دوره ای مورد بررسی قرار گیرد. هدف از انجام این طرح، تعیین شاخص DMFT در دانش آموزان ۱۱-۷ ساله و ارتباط آن با میزان فلوراید در آب آشامیدنی شهر شیراز بود. روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع مقطعی- تحلیلی بود. تعداد ۷۶۰ دانش آموز برای محاسبه شاخص DMFT در چهار ناحیه آموزش و پرورش شیراز و تعداد ۷۵ نمونه آب جهت تعیین میزان فلوراید آن مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری از ایستگاه های تامین کننده آب شرب شیراز و آب شرب مدارس انجام گردید. فلوئور آب با روش اسپادنز و توسط دستگاه اسپکتروفتومتر مدل U۲۰۰۰-DR تعیین گردید. جهت تعیین DMFT ابتدا مدارس به روش خوشه ای و دانش آموزان به روش تصادفی انتخاب گردید و سپس معاینه افراد مورد مطالعه و تکمیل فرم مخصوص، توسط بهداشت کار دهان و دندان انجام گرفت. یافته ها: میانگین غلظت فلوراید آب شرب شیراز ۶۹/۰ l/mg و شاخص DMFT ۹۳۵/۰ بود. بیشترین و کمترین مقدار میانگین DMFT در ناحیه ۴ و ۱ به ترتیب برابر ۳۵/۱ و ۴۷/۰ بود. مقدار میانگین DMFT در دختران و پسران مساوی و برابر ۹۳/۰ به دست آمد. ارتباط معنی داری بین مقدار DMFT و گروه های مختلف سنی دیده نشد (۰۵/۰ < P). بیشترین مقدار M (دندان کشیده شده) مربوط به گروه سنی ۸ سال با میانگین ۴۲/۲ بود. میانگین DMFT در نواحی ۳ (۲۶/۱) و ۴ (۳۵/۱) تفاوت معنی داری با میزان میانگین این شاخص در نواحی ۲ (۴۷/۰) و ۱ (۶۵/۰) داشت (۰۰۱/۰ > P). نتیجه گیری: مقدار شاخص DMFT در دختران و پسران در این مطالعه یکسان به دست آمد که این شاخص برابر ۹۳۵/۰ بود و از میانگین قبلی به دست آمده در شیراز در سال ۱۳۷۵ (۹/۲ = DMFT) بسیار کمتر شده بود. هر چند که میانگین میزان فلوئور آب شرب شیراز کمتر از حد استاندارد بود، اما با توجه به بهبود رعایت بهداشت دهان و دندان در خانواده ها، میانگین این شاخص در دانش آموزان مورد مطالعه در شیراز از ۱ کمتر بود. واژه های کلیدی: فلوئور، DMFT، آب شرب، دندان، ایران
Keywords:
Authors
منصوره دهقانی
Assistant Professor, Department of Environmental Health Engineering, School of Health and Nutrition, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran
رضوان عمرانی
Department of Environmental Health Engineering, School of Health and Nutrition, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran
حسن هاشمی
Lecturer, Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran (Corresponding Author) Email: hashemi@hlth.mui.ac.ir