نقد یا نقض گذشته پژوهشی کشور

طی سه دهه پژوهشی تاکنون با وجود موفقیت در تولیدات کمی علمی، کیفیت آنها از نظر توسعه مرزهای دانش و اثربخشی نتایج پژوهشی در شاخص های توسعه کشور ارتقای مطلوبی نداشته است. چرا همزمان با افزایش تولید مقاله ها، به کیفیت آن توجه نشده است؟ چرا همزمان به اثربخشی علم تولید شده بر جامعه بهاء داده نشده است؟ این پرسش ها و پرسش های دیگر از این گونه مواردی است که نگارندگان به آن خواهند پرداخت. در این میان آیا گذشته پژوهشی کشور قابل نقد است یا می توان آن را نقض کرد و این که آیا در سه دهه پژوهشی کشور به اثربخشی تولیدات علمی در توسعه کشور و نظام مدیریت تحقیقات کشور پرداخته شده است یا خیر. هدف از پژوهش حاضر بررسی سه دهه پژوهش در کشور، بررسی دو دیدگاه متفاوت از گفتمان روز در حوزه پژوهش و آسیب شناسی حوزه پژوهش و در نهایت ارائه راهکارهای مختلفی است که می تواند مسیر را هموار کند. آنچه مسلم است بررسی کلی دو پارادایم کمی و کیفی نشان از آن دارد که پژوهش های ایران در گسترش مرزهای دانش، قابلیت اثرگذاری اندکی بر توسعه جامعه داشته اند. بنابراین، ظرفیت های موجود پژوهشی کشور این انتظار را ایجاد می کند که همزمان با افزایش حمایت مالی از پژوهش، ضمن حفظ روند رو به رشد کمی مقاله های علمی؛ نظام پژوهشی کشور به نحوی مدیریت شود که به رشد کیفی مقاله ها و نیز ارتقای شاخص های توسعه جامعه بپردازد که جوانه های آن در چند سال اخیر رشد و نمو کرده است. ایجاد ساختار های مورد نیاز در راستای فناوری و تجاری سازی تحقیقات زمینه های مناسبی برای تغییر پارادایم و نظام مدیریت پژوهشی کشور فراهم کرده است. واکاوی عمیق تر این مسئله نیازمند پژوهش های کاربردی گسترده تر هم از دیدگاه و نگرش مدیران عالی نظام تحقیقاتی کشور و هم نگرش پژوهشگران خواهد بود.

نقد یا نقض گذشته پژوهشی کشور Keywords:

تولیدات علمی , توسعه , کمیت , کیفیت , اثربخشی پژوهش ها , دانشگاه , صنعت