تعیین شاخصهای ارزیابی عملکرد قطبهای علمی

آموزش عالی معرف نوع مهمی از سرمایه گذاری در منابع انسانی است که با فراهم آوری و ارتقای دانش، فناوری، خلاقیت و مهارت و نگرش موردنیاز فراگیران، به توسعه پایدار کمک می کند. آموزش عالی موجب ترویج دانش می شود و با پژوهش و تحقیقات بنیادی و کاربردی علم و دانش جدید نیز به وجود می آورد. در دهه اخیر توجه به توسعه پایدار علمی در ایران از گسترش قابل توجهی برخوردار شده است. قطب های علمی با هدف گردهم آوری و سامان دهی جمعی از اعضای هیئت علمی توانمند در گسترش مرزهای دانش و توسعه پایدار علمی در دانشگاه ها ایجاد شده اند. ارزیابی مستمر عملکرد این قطب های علمی با توجه به اهدافی که در تاسیس آنها در نظر گرفته شده است با تعیین و تدوین شاخص های موثر و مفید ضروری است. در این مقاله مدل جدیدی برای ارزیابی عملکرد قطب های علمی طراحی و نتایج اجرای آن در قطب های علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر به عنوان نمونه ارائه شده است. یکی از نتایج حاصل از این ارزیابی می تواند در شناسائی فعالیت های مفید و موثر قطب های علمی استفاده شده و منجر به هدایت و جهت دهی مناسب آنها شود و به علاوه با ایجاد رقابت صحیح شاخصی برای حمایت و پشتیبانی بیشتر از قطب های علمی فعال تر تعیین و مورد استفاده قرار گیرد. همچنین برای آسیب شناسی قطب های علمی با عملکرد ضعیف اقدام کرد و در رفع و اصلاح مسائل مربوط به فعالیت نکردن آن ها اقدام های جدی انجام داد و در صورت تداوم در فقدان فعالیت مفید تصمیم به انحلال و حذف قطب علمی گرفت.

Keywords:

قطب علمی , توسعه پایدار , مدل ارزیابی عملکرد , اعضای هیئت علمی توانا , شاخص ها , رقابت