همکاری علمی، زمینه ساز شبکه هم نویسندگی: مطالعه موردی، روابط هم نویسندگی مجتبی شمسی پور در حوزه شیمی

هدف از انجام این پژوهش شناخت مختصری از همکاری علمی، هم نویسندگی و شبکه هم نویسندگی به منظور بررسی نمونه کوچکی از یک شبکه هم نویسندگی با مرکزیت مجتبی شمسی پور در حوزه شیمی ایران است. در این پژوهش با استفاده از روش سندی تاریخی به مرور مختصری از منابع و متون مرتبط با موضوع پرداخته می شود. نتایج نشان می دهد که مطالعه هم نویسندگی مقاله های علمی و شبکه های استنادی که مبتنی بر پایگاه های انتشارات علمی است، راهی موثر برای بررسی همکاری بین دانشمندان است. این شبکه ها برای مطالعه ارتباطات دانشمندان و همچنین شهرت، محبوبیت و تکامل فناوری ها به کار برده می شوند، این شبکه ها نوعی شبکه اجتماعی به شمار می آیند. یک شبکه اجتماعی، مجموعه ای از روابط است که بین افراد، گروه ها یا سازمان ها وجود دارد و جریان داده ها، اطلاعات، دانش و سایر منابع را قادر می سازد. بر پایه مبانی نظری پژوهش، شبکه هم نویسندگی حوزه شیمی ایران با مرکزیت مجتبی شمسی-پور مورد بررسی قرار گرفت. یافته های این بررسی نشان می دهد در حوزه شیمی ایران شبکه اجتماعی نویسندگان بسیار پیچیده است و ایشان دارای روابطی منسجم و مرکزیتی قوی را در این حوزه ایجاد کرده است. نگاشت شبکه اجتماعی هم نویسندگی شمسی پور، نمونه ای از همکاری علمی در حوزه شیمی ایران است.

Keywords:

همکاری علمی , هم نویسندگی , شبکه های هم نویسندگی , مجتبی شمسی پور