تعامل بادگیر و حیاط مرکزی در تهویه خانه های بومی شهر یزد

در تحقیق حاضر نحوه تبادل جریان طبیعی بین بادگیر چهارجهته و حیاط مرکزی در یک بنای مسکونی سنتی در حال استفاده در قالب مطالعه عددی موردبررسی قرارگرفته است . بادگیر خانه حظیرهای ، دارای شش کانال با مقطع مستطیلی است که در ترکیب با حیاط مرکزی و تالار، رایج ترین نمایه خانه های بومی یزد را شکل می دهد. هدف این پژوهش شناخت تاثیر عناصر معماری مانند حیاط مرکزی بر نوع عملکرد بادگیر جهت حصول دانش در ابداع سامانه های نوین است . مطالعه عددی بر روی مدلی با مقیاس ۲۵:۱ در سه زاویه صفر، ۹۰ و ۱۸۰ درجه وزش باد صورت گرفته و متغیرهای موردبررسی دبی و جهت جریان در بنا هستند. شبکه محاسباتی از نوع ساختارمند انتخابشده و از نرم افزار فلوئنت از مجموعه تجاری انسیس برای حل معادلات استفادهشده است . نتایج این مطالعه نشان می دهد در زوایای حمله صفر و ۱۸۰ درجه با غالب بودن عملکرد مکشی ، جریان بیشتر از سوی حیاط به سمت بادگیر حرکت می کند، و در زاویه ۹۰ درجه با نسبت تقربای برابر ورودی و خروجی جریان تبادل هوا بین بادگیر و حیاط با نرخ برابر صورت می گیرد. این نتایج بر اهمیت حیاط مرکزی به عنوان عنصر مکمل تهویه در ترکیب با بادگیر تاکید دارد.

Keywords:

بادگیر , تحلیل عددی , تهویه طبیعی , جهت جریان , حیاط مرکزی