بررسی و ارزیابی تغییرات کاربری اراضی در مناطق شهری با استفاده از تصاویر ماهواره ای با قدرت تفکیکبالامطالعه موردی: منطقه سبزوار

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 88

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCSAC07_224

تاریخ نمایه سازی: 29 مرداد 1402

Abstract:

افزایش جمعیت شهرها، بخصوص شهرهای بزرگ و سیر صعودی مهاجرت به آنها، منجر به رشد غیر قابل کنترل نواحی شهری ، کاهش سطح رفاه، افزایش جمعیت حاشیه نشین و بروز مشکلات فراوان برای مدیریت شهری به ویژه در کشورهای در حال توسعه شده است . از مهمترین مباحث مرتبط با شهر، مفهوم توسعه پایدار است هدف اصلی توسعه پایدار تامین نیازهای اساسی , بهبود سطح زندگی , اداره بهتر اکوسیستم ها و آینده امن بیان شده است ؛ پایداری در ابعاد مختلف اقتصادی , اجتماعی , فرهنگی , زیست محیطی , کالبدی و... مستلزم به کارگیری سیستم مدیریتی کارآمد با قدرت کافی برای رسیدن به اهداف ذکر شده است . بدیهی است برای مدیریت کارآمد داشتن اطلاعات دقیق به روز از شهر یک نیاز اساسی است . در این بین علم سنجش از دور با توجه به پیشرفت ها و توسعه ای که در این حوزه اتفاق افتاده است توانایی تولید اطلاعات به روز، دقیق و کارآمد برای کاربران در حوزههای مختلف مدیریت شهری را دارا بوده و امروزه تحقیقات و پژوهش های زیادی با استفاده از داده ها و تصاویر سنجش از دور در مدیریت شهری و شهرسازی انجام شده و یا در حال انجام است . با توجه به مطالب گفته شده هدف از این تحقیق استفاده از پتانسیل دادهها و تصاویر سنجش از دور در تعیین کاربری اراضی و مشخص نمودن روند تغییرات در محدوده شهری بوده است که برای این منظور از روشهای طبقه بندی شبکه های عصبی و ماشین بردار پشتیبان استفاده گردیده است . بر اساس نتایج حاصل ، صحت و دقت روش شبکه عصبی برای تصاویر سال ۲۰۱۳(۵۴.۹۵ % و ۹۳۷۱.۰) و برای سال ۲۰۲۲(۶۱.۹۵ % و۸۸۵۳.۰) بوده است . همچنین طبق نتایج ، صحت و دقت روش ماشین بردار پشتیبان برای سال ۲۰۱۳(۱۱.۹۵ % و۹۳۰۴.۰) و برای سال ۲۰۲۲(۳۷.۹۶ % و۹۵۰۶.۰)، بوده است . همانگونه که مشخص است دقت و صحت دو روش در تصاویر سال ۲۰۱۳ تفاوت چندانی باهم نداشتند و برای تصاویر سال ۲۰۲۲ روش ماشین بردار پشتیبان نتایج بهتری را نشان می دهد هر چند زیاد معنا دار نیست . با توجه به نتایج بدست آمده از روش ماشین بردار پشتیبان، تغییرات کاربری های اراضی در سال های ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۲ نشان می دهد که پوشش گیاهی و زمین های خالی کاهش یافته و راه ها و مناطق شهری افزایش یافته است .

Authors

علی ترخاصی

دانشجو کارشناسی ارشد فتوگرامتری، دانشکده مهندسی عمران ، آب و محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی تهران

اصغر میلان

استاد یار دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط ز یست دانشگاه شهید بهشتی تهران