نقش هندسه فضاهای باز در کاهش استرس ساکنان مجموعه های مسکونی

با توجه به بروز بحران های ناشی از افزایش تراکم در شهر و به دنبال آن به خطر افتادن سلامت روان انسان، لزوم توجه به طراحی های مطلوب مجموعه های مسکونی ضروری به نظر می رسد. از طرفی روی آوردن به زندگی در مجموعه های مسکونی آپارتمانی نیز رو به افزایش است و این مسئله ، ساخت و ساز با کیفیت نا مطلوب و بدون توجه به فضاهای باز مسکونی را در پی خواهد داشت . همچنین با در نظر گرفتن افزایش استرس، اضطراب و نگرانی های بشر در جوامع امروزی ، مدیریت آسیب های روانی با توجه به ارتقای کیفیت محیط زندگی انسان قابل انجام است بنابراین ضروت و هدف از این پژوهش ، بررسی نقش هندسه ی فضاهای باز در کاهش استرس با روش تحقیق توصیفی ، تحلیلی است . نتایج این تحقیق نشان می دهد: پیاده رو ها، مسیرهای سواره، فضای سبز (شامل درختان، پرچین ها و ...) و بافت کف سازی ها (به عنوان ویژگی فیزیکی محیط ) به عنوان عناصر قابل بررسی در کاهش استرس موثر هستند. همچنین تاثیر طراحی فضای بازی کودکان و محل های نشستن نیز به عنوان اجزای دیگر فضاهای باز مسکونی در کاهش استرس ساکنان قابل بحث است .

Keywords:

استرس , سلامت روان , فضاهای باز , مجموعه های مسکونی , هندسه