بررسی امکان سنجی ایجاد مرگ مغزی به عنوان اعدام (با بهره گیری از آوره های فقه و حقوق اسلامی و پزشکی با هدف اهدای عضو مجرمان)

آیین­نامه­ی نحوه­ی اجرای احکام سلب حیات مصوب ۱۳۹۸فرضیه­­ی اهدای عضو محکومین به اعدام را به یک مساله­ی فقهی-حقوقی-اجتماعی تبدیل کرده و باعث واکنش­های متفاوتی پیرامون این مساله شده است. در پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی با ارائه­ی راهکاری –ایجاد مرگ مغزی به عنوان اعدام- ناظر بر استدلال­های فقهی، حقوقی و پزشکی درصدد پاسخگویی برآمدیم که آیا ایجاد مرگ مغزی شرایط پذیرفته شدن به عنوان یکی از انواع اعدام را دارد یا خیر؟ در هندسه­ی فقه،حقوق ومدیریت، طریقیت داشتن شیوه­ی اجرای مجازات و این­که هدف از اجرای حکم اعدام، صرف ازهاق نفس می­باشد به اثبات رسیده است پس صدق ازهاق نفس بر مرگ مغزی بر اساس دلالات عرفی و پزشکی و ناظر بر نوعی تنقیح مناط پیشنهاد این شیوه به عنوان نوعی از اعدام بلامانع است. یکی از ارکان و لوازم مهم تحقق این طرح ، امکان ایجاد مرگ مغزی با روش­های صحیح و مورد تایید جامعه­ی پزشکی می­باشد که با کنکاشی در منابع پزشکی می­توان رای به چنین امکانی داده و این روش را جهت بر طرف کردن برخی اما و اگرهای اجتماعی،اخلاقی،حقوقی و تتمیم ماده­ی قانونی فوق­الذکر به خدمت گرفت، چراکه آن­چه شارع مقدس از انواع اعدام ،از جهت ازهاق نفس، توقع دارد توسط مرگ مغزی تامین خواهد شد.

Keywords:

مرگ مغزی , اهدای عضو , اعدام , قصاص , فقه و حقوق اسلامی