اثر متیل جاسمونات در مقاومت آنتی بیوزی گندم به شته روسی گندم

در این پژوهش، اثر سه غلظت ۰۱/۰، ۱/۰ و ۱ میلی­مولار متیل جاسمونات و شاهد (شامل آب مقطر، اتانول ۹۶% و Tween-۲۰ در روش محلول­ پاشی برگی، آب مقطر و اتانول ۹۶% در روش پرایمینگ بذر) به دو روش مختلف محلول­ پاشی برگی و پرایمینگ بذر روی مقاومت گندم (رقم سرداری) به شته روسی گندم، Diuraphis noxia (Hemiptera: Aphididae) بررسی شد. تجزیه واریانس نشان داد که طول کل دوران پورگی این شته روی گیاهان تیمارشده با غلظت­ های ۰۱/۰ و ۱ میلی­ مولار متیل جاسمونات در روش محلول­ پاشی برگی به طور معنی­ داری افزایش یافت. از طرف دیگر، در روش پرایمینگ بذر، غلظت ۱ میلی­ مولار متیل جاسمونات طول کل دوران پورگی را به طور معنی­ داری افزایش داد. همچنین، دوره قبل از تولید­مثل در روش محلول­ پاشی برگی در غلظت ۱/۰ میلی­ مولار به طور معنی­ داری نسبت به شاهد طولانی­ تر بود. طول دوره تولید­مثل در همه گیاهان تیمارشده و در هر دو روش به طور معنی­ داری نسبت به شاهد کوتاه ­تر بود.­ از لحاظ طول دوره بعد از تولید­مثل، هیچ اختلاف معنی­ داری بین شاهد و تیمارها در هر دو روش وجود نداشت. با وجود این، در هر دو روش آزمایش، تعداد پوره تولیدشده توسط ماده ­ها در همه گیاهان تیمارشده به طور معنی­ داری نسبت به شاهد کمتر بود. در روش محلول ­پاشی برگی، همه غلظت­ های متیل جاسمونات، طول عمر کل را کاهش داد. همچنین، در روش پرایمینگ بذر، طول عمر کل شته روی گیاهان تیمارشده با غلظت­ های ۱/۰ و ۱ میلی­ مولار متیل جاسمونات به طور معنی­ داری نسبت به شاهد کمتر بود.

Keywords:

آنتی بیوز , Diuraphis noxia , متیل جاسمونات , گندم