واکنش عملکرد و اجزاء عملکرد توده های بالنگوی شهری (Lallemantia iberica L.) به سیستم های مختلف خاک ورزی در شرایط دیم

این آزمایش به منظور بررسی واکنش توده های بالنگوی شهری به سیستم های مختلف خاکورزی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت اسپیلیت پلات با سه تکرار در سال زراعی ۷-۱۳۹۶ در دو منطقه معتدل خرم آباد و معتدل سرد کمالوند اجرا شد. سه روش خاک ورزی (خاک ورزی مرسوم، حداقل و بدون خاکورزی) در کرت های اصلی و پنج توده بالنگوی شهری (تکاب، کلیبر، کردستان، نظرکهریزی و جلفا) در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در هر دو منطقه روش کم خاکورزی باعث افزایش تعداد دانه در فندقه شد. در خرم آباد بیشترین وزن هزار دانه در توده تکاب در روش کم خاکورزی (۱۹/۳ گرم) مشاهده شد که با ارقام کردستان و جلفا تفاوت معنی داری نداشت. بیشترین عملکرد دانه از توده کردستان در روش کم خاکورزی (۴۷۷ کیلوگرم در هکتار) و کمترین آن از توده کلیبر در روش بی خاکورزی (۱۸۱ کیلوگرم در هکتار) بدست آمد. در کمالوند بیشترین وزن هزار دانه از توده نظرکهریزی در روش کم خاکورزی (۱۷/۲ گرم) بدون تفاوت معنی دار با توده های تکاب و کردستان و کمترین آن از توده کلیبر در روش بی خاکورزی (۲۶/۱ گرم) بدست آمد. بیشترین عملکرد دانه از توده کلیبر در روش کم خاکورزی (۳۳۰ کیلوگرم در هکتار) و کمترین آن از ارقام تکاب و کلیبر بدون تفاوت معنی دار در روش بی خاکورزی (۳/۲۱۳ کیلوگرم در هکتار) بدست آمد. کلیه صفات مورد بررسی به جز ارتفاع بوته در منطقه معتدل خرم آباد برتری معنی داری نسبت به منطقه سرد کمالوند داشتند. شرایط دمایی مناسب تر و منطبق با مراحل نمویی در خرم آباد موجب بهبود رشد و مراحل نموی گیاه بالنگو شهری گردید.

Keywords:

تعداد دانه در هر چرخش , تعداد فندقه در هر چرخش , توده کلیبر , عملکرد دانه