پیش بینی تاب آوری بر اساس سبک های دلبستگی و تنظیم شناختی هیجان زنان دارای تجربه سوگ همسر

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی تاب آوری بر اساس سبک های دلبستگی و تنظیم شناختی هیجان زنان دارای تجربه سوگ همسر انجام گرفت . روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری آن، زنان دارای تجربه سوگ همسر در شهر تهران در سال ۱۴۰۰ بود. نمونه های پژوهش شامل ۲۰۰ نفر زن با تجربه سوگ همسر بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه سبک های دلبستگی کولینز و رید (RAAS)، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان گراتز و روئمر (DERS) و پرسشنامه تابآوری کانر و دیویدسون (CD- RISD) را پرکردند. برای محاسبه نتایج از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان چندگانه استفاده گردید. نتایج حاکی از آن بود که بین سبک دلبستگی اجتنابی ، سبک دوسوگرا و دشواری در تنظیم هیجان با تابآوری ارتباط منفی معنی داری وجود دارد. همچنین ، بین سبک دلبستگی ایمن و تابآوری رابطه مثبت معنی داری وجود داشت (۰۱/۰.(p< نتایج رگرسیون همزمان برای پیش بینی تاب آوری بر اساس سبک دلبستگی دوسوگرا و اجتنابی نشان داد که سبک دلبستگی دوسوگرا و اجتنابی قدرت پیش بینی تابآوری را به صورت منفی دارند (۰۱/۰.(p< بنابراین ، سبک دلبستگی ایمن می تواند تابآوری بیشتری را در زنانی که دارای تجربه سوگ همسر هستند پیش بینی کند.

Keywords:

تاب آوری , سبک های دلبستگی , تنظیم شناختی هیجان , سوگ همسر